Mπλέ-Το πιο θερμό χρώμα-
Ξημέρωσε. Αλλά νιώθεις πτώμα για να σηκωθείς. Όχι, δεν ειναι το hangοver και το κεφάλι που έκανες χθες. Γιατί το ανθρωπάκι μέσα σου ξέρει ότι γλυκοχαράζει κατάθλιψη. -Έσυ όμως το αγνοείς- Γιατί ξέρεις πως αν το παραδεχτείς το γαϊτανάκι του τρόμου ξεκινά. Νιώθεις εξουθενωμένη. Δεν έχεις την ενέργεια να σηκωθείς από το κρεβάτι. Σαν να είσαι δεμένη με ασπάλαθους. Οπότε δίνεις στον εαυτό σου την ευκαιρία να ξεκουραστεί. Και καλά έκανες. Την επόμενη μέρα το ίδιο. Και την μεθεπόμενη. Πόσες φορές έχουμε πει την έκφραση αισθάνομαι “μπλε”; Πόσες φορές νιώσαμε μια ασφυξία και απελπισία να μας πλήττει και το αγνοήσαμε με την δικαιολογία ‘θα μου περάσει’ ; Πόσες φορές πείθουμε τους ίδιους ότι είμαστε καλά για να μην αφήσουμε τους πεινασμένους δαίμονες μας να πάρουν ως τροφή την ευδιαθεσία μας, κάνοντας τους έτσι όμως πιο διψασμένους για αυτή;
Η κατάθλιψη είναι αόρατος εχθρός. Μας αιφνιδιάζει και εισβάλλει στη ζωή μας χωρίς να χτυπήσει την πόρτα. Η κατάθλιψη μπορεί να χαρακτηριστεί ως μία παρατεταμένη κακή διάθεση και το άτομο που την βιώνει εξαντλείται καθημερινά. Μπορεί να προκληθεί από κάποια απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου, μία απόρριψη ακόμα και από ένα τραυματικό περιστατικό. Πολλές φορές μαρτυρίες ατόμων που περάσαν την νόσο της κατάθλιψης την περιγράφουν σαν μια θάλασσα. Μία θάλασσα που θέλει να τους τραβήξει μέσα. Κάνουν προσπάθεια. Κολυμπούν για να μην πνιγούν. Κάποιοι υποκύπτουν νομίζοντας πως το μαρτύριο θα τελειώσει. Όμως στην πραγματικοτητα τότε ξεκινά. Ξεκινά ο φαύλος κύκλος του εγκλεισμού της αδιαθεσίας. Απώλεια όρεξης και αίσθημα αδυναμίας. Και αφού μας πείσει το ίδιο μας το μυαλό για την κατάσταση που ζούμε, πριν καλά καλά το καταλάβουμε χάνουμε την όρεξη σε δραστηριότητες που μας γέμιζαν ψυχικά. Χάνουμε το χιούμορ και αρχίζουν και ξεθωριάζουν τα χρώματα μας. Διαδικασίες ρουτίνας, όπως είναι το πρωινό ξύπνημα, μας φαντάζουν τρομακτικές. Μια έξοδος από το σπίτι μπορεί να μας εξουθενώσει ψυχικά. -Ή έτσι πιστεύουμε τουλάχιστον-
Έχει πολλά πρόσωπα. Είναι η γυναίκα που είναι πάντα χαμογελαστή και ευδιάθετη στη δουλειά της• αλλά στο σπίτι της κάθε βραδύ πνίγεται στις σκέψεις της βουλιάζοντας λίγο παραπάνω στην αδιαθεσία της. Ο έφηβος που κλείνεται στο δωμάτιο του για να νιώσει ασφαλής από τον έξω κόσμο. Κάθε άτομο την βιώνει διαφορετικά όμως εχει την ιδία ανάγκη για βοήθεια και στήριξη. Επειδή κάποιος το κρύβει και το κουβαλά καλά δεν σημαίνει ότι δεν είναι βαρύ. Όταν κάποιος ψυχικά υποφέρει, υποφέρει. Η ατάκα ‘θα σου περάσει δεν ειναι κάτι’ δεν βοηθά το νοσόντα άτομο. Αυτό που θα το βοηθήσει είναι να τσεκάρεις πως είναι το άτομο αυτό. Να ξέρει ότι είσαι δίπλα του. Χωρίς να κάνεις πολλά, ξέροντας ότι θα μπορέσει να πιαστεί από πάνω σου, μπορεί να τον σώσει.
Με τον εντοπισμό κάποιων συμπτωμάτων, το έπομενο βήμα ειναι η ζήτηση βοήθειας και η αποδοχή. Είναι πολυ δυνατό ψυχικά ένας νόσοντας άνθρωπος να ξεκινήσει θεραπεία. Θέλει μεγαλοψυχία και δύναμη. Η κατάθλιψη και οποιαδήποτε ψυχική νόσος είναι όσο σοβαρή όσο και η σωματική αρρώστεια.
Μεγάλο ποσοστό ανθρώπων με κατάθλιψη οδηγούνται σε αυτοκτονικές τάσεις. Παρατηρόντας τέτοια άτομα, βλέπεις την θλίψη τους στο βλέμμα τους στο περπάτημα τους. Δεν είναι ο κανόνας όμως γιατί μερικοί το κρύβουν πιο καλά και δεν το πιάνεις με μιας . Άτομα με αυτοκτονικές τάσεις ζητούν βοηθεια• να τελειώσει το μαρτύριό τους. Κάποιοι άλλοι προσοχή. Την έχουν ανάγκη, την αποζητούν. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι δεν θέλουν να πεθάνουν. Θέλουν να σκοτώσουν την κατάσταση που βρίσκονται. Γιατί κουράστηκαν να μην νιώθουν ο εαυτός τους. Κουράστηκαν να μην απολαμβάνουν την ζωή. Δεν θέλει να τελειώσει η ζωή τους, θέλουν αυτό το κεφάλαιο της ζωής τους να πεθάνει. Και έτσι, αυτό συχνά συγχέεται.
Μερικές φορές, ένα σαγαπώ, είμαι εδώ για σένα σε σώζει απο τον θάνατο. Είναι σαν να πνιγόσουν και ένα φρέσκο αεράκι να σε έσωσε. Να φύσηξε μέσα στην ψυχή σου. Γιατί τελικά απλά έψαχνες ένα κλαδί να πιαστείς για να μην πιάσεις το ξυράφι. Και το γεγόνος ότι έψαχνες αυτό το κλαδί είναι δείγμα, ότι δεν θες να πεθάνεις. Αυτό που θες είναι να βρεθείς.
Ξεκίνα από αυτά που εξαρτόνται απο σένα. Πέρνα λοιπόν μια νέα απόχρωση στα χρώματα σου, -μία πιο φρέσκια, πιο λαμπερή- και να μην είναι μπλε. Οχι το σκούρο τουλάχιστον. Αρκετο σκοτάδι είχες. Ανανέωνέ την συχνά. Σου πάει το χρώμα της ζωής. Πολύ.
Ελευθερία Μαμούρα.