Την Τρίτη 1η Ιουνίου ανακοινώθηκαν οι νικητές των βραβείων Yannis Behrakis για το 2021 σε ειδική εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στον Θόλο του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος.

Ο φωτογράφος του Reuters Darrin Zammit Lupi (Μάλτα) απέσπασε το Διεθνές Βραβείο Φωτοδημοσιογραφίας Yannis Behrakis με το έργο του «Η πρώτη φωτογραφία που τράβηξα την κόρη μου, και η τελευταία».

© Darrin Zammit Lupi, Η Rebecca Zammit Lupi, 14χρονη ασθενής με καρκίνο, εκτελεί κάποιες βασικές ασκήσεις για πρώτη φορά μετά από μήνες, έξω από το δωμάτιό της στην Πτέρυγα του Ουράνιου Τόξου στο Ογκολογικό Κέντρο Sir Anthony Mamo του νοσοκομείου Mater Dei , κατά τη διάρκεια της έξαρσης του κορωνοϊού, στην in Tal – Qroqq της Μάλτας, 15 Μαΐου 2020. Πριν αρρωστήσει η Rebecca ήταν πολύ καλή στο μπαλέτο, το hip – hop και τον σύγχρονο χορό.

Τη βράβευση του Darrin Zammit Lupi ανακοίνωσε η Ελισάβετ Σαρίδου Μπεχράκη, Πρόεδρος της κριτικής επιτροπής του διαγωνισμού, η οποία έχει δηλώσει σχετικά: «Όταν είσαι φωτογράφος, η κάμερα σου και ο φακός είναι προέκταση του σώματος σου. Ενστικτωδώς καταγράφεις ό,τι η λογική και η καρδιά σου πιστεύουν ότι είναι σημαντικό. Είναι κομμάτι του παζλ της ζωής. Αφορά τον εαυτό σου πρωτίστως, ξέρεις όμως ότι υπάρχουν και άλλοι που βιώνουν κάτι παρόμοιο… Πολλές και αξιόλογες συμμετοχές και φέτος με εικόνες και ιστορίες που σε γεμίζουν συναισθήματα. Αυτά είναι η κινητήρια δύναμη άλλωστε… Γροθιά στο στομάχι είναι η κατάθεση ψυχής του φετινού νικητή. Darrin Zammit Lupi, είμαστε δίπλα σου».

Ο ίδιος ο βραβευμένος Zammit Lupi ανέφερε σχετικά: «Τράβηξα την πρώτη φωτογραφία της κόρης μου, της Rebecca, λίγα λεπτά μετά τη γέννησή της, στις 3 Αυγούστου του 2005. Λίγο περισσότερο από 15 χρόνια αργότερα, τράβηξα την τελευταία φωτογραφία της κόρης μου, λίγα λεπτά αφότου πέθανε, από καρκίνο, στις 3 Ιανουαρίου του 2021. Είμαι φωτορεπόρτερ. Ήταν φυσικό για μένα να καταγράφω σχεδόν την κάθε στιγμή της όμορφης ζωής της Becs, όπως τη φωνάζαμε εγώ και η σύζυγός μου, Marisa. Όπως όταν ήταν δυο ετών και το πρόσωπό της έμοιαζε να λάμπει από ένα εσωτερικό φως. Δύσκολη, πολύ πιο δύσκολη, ήταν η καταγραφή της ασθένειας και του θανάτου της από μια σπάνια και εξαιρετικά επιθετική μορφή καρκίνου των οστών. Όπως εκείνη τη φορά που καθόταν στο σκοτάδι λαμβάνοντας ενδοφλέβια υγρά μετά από τη χημειοθεραπεία, με τα μακριά και υπέροχα σκούρα μαλλιά της να αποτελούν μια μακρινή ανάμνηση. Ή εκείνη τη φορά που αγκάλιασε το αρκουδάκι της, τον Snuggles, σφιχτά, ενώ κοιμόταν στο δωμάτιο του νοσοκομείου, εν τω μέσω μιας τρομερής σειράς ιατρικών διαδικασιών που ελπίζαμε ότι θα μπορούσαν να τη σώσουν. Και εκείνη τη φορά που η μητέρα της έκλαιγε θρηνητικά πάνω από το κορμί της, λίγα λεπτά μετά το θάνατο της Becs, όταν οι φακίδες στο πρόσωπό της αποτελούσαν ένα σκληρό σύμβολο της νεότητας και της ομορφιάς της. Η μάχη της Becs έγινε ακόμη δυσχερέστερη από μια παγκόσμια πανδημία, που μας οδήγησε στην τρέλα στην προοπτική μόλυνσης του καταβεβλημένου ανοσοποιητικού της συστήματος, δημιούργησε άγχος για τις αλυσίδες εφοδιασμού ιατροτεχνολογικών προϊόντων και, το χειρότερο από όλα, έφερε το χωρισμό σε μια στιγμή που η συντροφικότητα ήταν αυτό που χρειαζόμασταν περισσότερο».

©Darrin Zammit Lupi, Η Rebecca Zammit Lupi, 14 χρονη ασθενής με καρκίνο, σε ένα αναπηρικό καροτσάκι καθώς δέχεται ενδοφλέβια ενυδάτωση μετά από μια χημειοθεραπεία στο δωμάτιό της στην Πτέρυγα του Ουράνιου Τόξου στο Ογκολογικό Κέντρο Sir Anthony Mamo του νοσοκομείου Mater Dei , κατά τη διάρκεια της έξαρσης του κορωνοϊού, στην in Tal – Qroqq της Μάλτας, 15 Ιουνίου 2020

Πηγή: https://www.elculture.gr/blog/article/athens-photo-world-2021-deite-tous-nikites-ton-vraveion-yannis-behrakis-kai-apw/#prettyPhoto