Διαβάστε τα ποιήματα του Ποιητικού Διαγωνισμού U WRITE 2, στην κατηγορία “Διαγωνισμοί”

Παναγιώτης Ταρτάνης- Μαζί σου

Άφησε με να έρθω μαζί σου…
Εκεί που ο χρόνος σταματά
όταν ακούγεται η φωνή σου.
Εκεί που η νύχτα ξεκινά
μες στα στενά σοκάκια της ψυχής σου.
Άφησέ με να έρθω μαζί σου…


Πάρε με μαζί σου…
Στου δειλινού την ομορφιά,
στον αχανή ρυθμό της ύπαρξης σου.
Μοιράσου όλα τα γνωστά
που λαχταράω να ακούω απ’ τη σιωπή σου.
Πάρε με μαζί σου…


Όμως θυμήσου…
Ποτέ μη διώξεις μακριά
ένα κομμάτι απ’ τη ζωή σου,
που κάθε ενοχική βραδιά
αναζητάει τα κλειδιά του Παραδείσου.


Εαυτέ μου, κοιμήσου…
Τα όνειρα δεν ήτανε ποτέ για τη ζωή σου!

Μαρία Πολίτου- Απουσία

Και να!! Έφτασα να βλέπω
την απουσία σου να ’ρχεται…
Με βήματα γοργά και σταθερά κι επίμονα.
Θεόρατη, περήφανη η θωριά της .
Αμείλικτα τα ερωτηματικά μπροστά της.
Κι όλα αυτά γιατί;
Γιατί:
Την έθρεψα αθέλητα με τόσες ομορφιές!
Τη γλύκανα με του κρασιού τη μυρωδάτη γλύκα!
Την κοίμισα στων τραγουδιών τη μαγική τη ρίμα!
Τη φώλιασα μες του φιλιού σου την αλμύρα!
Κι αυτή;
Αυτή ατάραχη και αδιάφορη…
Δεν με λυπήθηκε.
Κι αντί το «χρέος της ως όφειλε»
να πράξει και μακριά από μένα να διαβεί…
Έρχεται τώρα αγέρωχη και μ’ απειλεί!
Κυρίαρχη θέση στη ζωή μου πια να βρει.
Άγγελέ μου, δεν θα συμβεί αυτό που επιθυμεί
αφού στη σκέψη μας, θα υπάρχουμε μαζί!

Αναστασία Ναναυράκη– Σβούρα

Σπίθες στην κόλαση σκορπάς
Σφίγγεις τους πόλους και γυρνάς

Σβούρα!
-Παιδί Ανέμελο-
Γελάς

Μα η περιστροφή τα σωθικά μου φλέγει
με χτύπους σφυριών και χορούς πεταλούδων εραστών.

Γέλα!

Σίγουρα η Υδρόγειος ζηλεύει το ταξίδι που χαρίζεις μ’ ένα θνητό χαμόγελο.

Δήμητρα Λουκίδου– Το τραγούδι της Περσεφόνης

Κάθε φορά που σε κοιτώ χάνομαι
Με ένα σου άγγιγμα απλά παραδίνομαι στα χέρια σου
Πήγαινε με όπου θες
Κάνε με να χαθώ από αυτόν τον κόσμο
Αρκεί να είμαι μαζί σου
Κλείσε με για πάντα στις πύλες του κάτω κόσμου
Δεν θέλω να δω ξανά το φως του ήλιου
Μόνο εσένα θέλω να κοιτώ
Είσαι το φως του σκότους μου
Πιο φωτεινός και από τον ήλιο

Μητέρα μην κλαις για εμένα
Είμαι ευτυχισμένη στο σκοτάδι
Μην προσπαθήσεις να με κρατήσεις
Γιατί θα αποτύχεις
Ανήκω αλλού σε άλλον κόσμο
Το σκοτάδι δεν είναι πόνος
Είναι η ευτυχία μου
Αντίο μητέρα φεύγω για την ευτυχία μου

Παρασκευή Γουσέτη- Αναπολώ

Είναι κασέτα που τρεμοπαίζει στο μυαλό,
είναι σα να μην είμαι εδώ.
Κλείνω τα μάτια, προσπαθώ να συγκεντρωθώ,
είναι σα να μη ζω.

Ψάχνω αστέρια κι ορίζοντες να δω,
μα δεν ηρεμώ.
Τρέμει το σύμπαν και κοιτάζω ουρανό,
ξανά το παρελθόν.

Σείονται οι ψυχές , δονήσεις μαγικές,
το ασυνείδητό τους ξέρει·
μάτια υγρά που τρεμοσβήνουν όταν σε δουν,
πως αλήθεια λένε.

Τη νύχτα , βάθος , μια βουβή κραυγή,
να μην ακουστεί·
να μην αντιληφθεί και μείνει πάντα εκεί , καθηλωθεί,
να γίνει πέτρα.

Φύλακας του παρελθόντος , τραύματα ασφαλισμένα,
σεντούκι του θυμού.
Τζάμια σπασμένα χάμω , θρύψαλα ονείρων,
φεγγοβολούν υπομονή.
Βαριά ανάσα , συνδυασμοί των κόπων,
μωσαϊκό η ζωή.

Αλέξανδρος Λεβίτσκι- Ηλιοτρόπιο

Δύο και σαράντα.
Κάτω από το φώς της έναστρης νύχτας.
Το πεπρωμένο μου, χυμένο σαν μελάνι,
διαγράφεται σε μπλέ και μαύρες αποχρώσεις
πάνω στον καμβά ενός καλοκαιρινού ορίζοντα.
Εάν μισοκλείσεις τα μάτια σου,
έχεις την εντύπωση πως μπροστά σου
υπάρχει μια θαμπή παραλλαγή της πραγματικότητας,
όπου δίκαια αποτύπωνε στους πίνακες του
ο Ολλανδός ζωγράφος με το ψάθινο καπέλο
και την αγάπη του για τα ηλιοτρόπια.
Πως γίνεται όμως κάτι τόσο κίτρινο,
τόσο απλό,
να μπορεί να αντέχει
να κοιτάει τον ήλιο από την ανατολή έως την δύση,
να ξέρει να αγαπάει χωρίς ανταπόκριση
και να υπομένει την απουσία του
μέσα στον τρόμο της νύχτας?
Πώς μπορεί ένα θολό τοπίο,
όπου διακρίνονται
μόνο σκιές και φιγούρες,
να μου σκίζει την φαντασία
και λυτρωτικά να μου προσφέρει
μια εφήμερη ελευθερία?
Μια ελευθερία
που αποκλίνει από την ατέρμονη βαρύτητα
της τελειότητας,
που σαν της θάλασσας το άτι
περιμένει έναν ούριο άνεμο
για να φτάσει στην ακτή.
Και στην ακτή αυτή
θέλω να περπατήσω,
μέχρι να βρω την απάντηση
και ένα κομμάτι γυαλί
το αυτί μου να κόψω,
κάνοντας πλέον την δικιά μου ύπαρξη
μία ανολοκλήρωτη οντότητα,
μια ιμπρεσιονιστική δυστοπία.

Βασιλική Μπούργου- Άνευ πυξίδας

Είπες να βάλω τα παπούτσια σου να δω πως είναι
Κι εγώ μεμιάς τα φόρεσα
Μ’ αυτά περπάτησα ανέβηκα σκαλιά
Έπεσα σηκώθηκα
Προχώρησα
Στο δρόμο βρήκα ένα καθρέφτη και σκόνταψα, θυμήθηκα •
Κοίταξα πίσω κι είδα το τίποτα
Σ’ αναζήτησα
Τα πόδια δεν άντεξαν
Τα παπούτσια βάρυναν
Τα έλυσα
Κάπου τα κρέμασα
Έβγαλα φτερά και πέταξα

Κωνσταντίνα Αλυφαντή- Λήθη

Λίγο πριν κλείσεις τα μάτια σου,
πριν αφεθείς στου Μορφέα το φιλί
ο επαναπροσδιορισμός και η ενδοσκόπηση
αδέκαστοι κριτές των έργων
σου υποδεικνύουν το λάθος και το σωστό.
Λάθη
λάθη
λάθη
σου θυμίζουν ότι είσαι ατελής θεός.
Μην αποζητάς τη λήθη
-απαγορευμένος ο καρπός της-
γιατί σαν την Εύα σε παρασύρει στη δίνη της επανάληψης
και η Εδέμ χάνεται στο τέλος της διαδρομής.

Αθηνά Ιωάννου- Εξουδετέρωση

Αν έχω δυνάμεις, λέει, θα ξεκινήσω πρώτα από αυτές.
Θα ξεκινήσω με αυτές.
Κι έπειτα όλα τα παρένθετα.
Μα δε ρωτάνε αν έχω. Αν είχα, θα ‘κανα μια δυνατή αρχή.
Και όσα έχω σε παρένθεση
Για να μην ασχολούμαι τα ’χω.
Να κάνω ότι δεν τα βλέπω,
Όχι για να ξεκινήσω με αυτά.
Κι έτσι, άλλη σειρά μην έχοντας να ακολουθήσω,
Θυμήθηκα ότι όσες φορές κι αν διαιρούμαι χάριν της Αγάπης,
Το πηλίκο είναι μηδέν.
Και δε λέω να εμπεδώσω ότι αυταπατώμαι όσο πλαγιάζω με αυτό
Και πολλαπλασιάζομαι περιμένοντας κάθε φορά διαφορετικό γινόμενο.
Κι εκεί που ήμουν ένα βήμα συν, κάνω ένα βήμα μείον.
Κατά τα λοιπά, πρέπει να βρω δυνάμεις, να ξέρω από πού θα ξεκινήσω.
Και να ανοίξω όλες μου τις παρενθέσεις. Πρώτα λέει, ξεκινάς από αυτά. Δεν υπάρχει γιατί.
«Γιατί έτσι», λέει.

Νικολέττα Μιχαηλίδου- Πως

Πώς αντέχει μια καρδιά
τον πόνο όλων ;
Πώς αντέχει μια πλάτη προβλήματα χρόνων ;
Πώς αντέχει μια ψυχή συνεχείς μαχαιριές ;
Πώς αντέξανε-πες μου -αυτοί οι άνθρωποι τη ζωή τους
και την αγαπήσανε
και ελπίζανε
γι’αυτό και συνεχίζανε
με τις λύπες και τις καταστροφές παρέα με την εξαθλίωση
και οδηγό τον θάνατο.

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ!

–Το i Travel Poetry διοργανώνει τον τον Δεύτερο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Πεζογραφίας με αιτήσεις έως 15/6.

Βρείτε τον εδώ

-Όλοι οι συμμετέχοντες των διαγωνισμών μας επωφελούνται με έκπτωση 20% σε όλα τα υπάρχοντα, αλλά και μελλοντικά σεμινάρια της Master ART, στα οποία θα βρείτε webinars συγγραφής και όχι μόνο!
Δείτε τα σεμινάρια εδώ, εαν σας ενδιαφέρει η προσφορά επικοινωνήστε μαζί μας.