Σαν να ήταν το τελευταίο σου καλοκαίρι-Μαρία Προκοπίου
Βγες μια βόλτα έξω και θα διαπιστώσεις πως κάπου εδώ ήρθε η στιγμή που κάνει την καρδιά σου να χτυπά λίγο πιο δυνατά. Σου μιλώ για την περίοδο που η μέρα γίνεται λίγο μεγαλύτερη και που ο ήλιος αργεί να δύσει σαν να μας υπενθυμίζει και η φύση με τον τρόπο της ότι μπήκε το καλοκαίρι. Η εποχή που μετράς αντίστροφα τις μέρες περιμένοντας την να έρθει. Η εποχή που μια εβδομάδα και μια μέρα αποκτούν κατά κάποιον τρόπο την ίδια χρονική διάρκεια ξεχνώντας Δευτέρες και σαββατοκύριακα. Αναφέρομαι στις πιο ζεστές ημέρες του χρόνου, όχι κατά ανάγκη λόγω της θερμοκρασίας αλλά διότι ζεσταίνουν την ψυχή σου με τέτοιον τρόπο σαν το καυτό αλκοόλ που κατεβαίνει στο λαρύγγι σου για να σβήσει κάθε έγνοια από το μυαλό σου.
Σίγουρα για τον κάθε άνθρωπο σε αυτό τον κόσμο το καλοκαίρι έχει διαφορετική μυρωδιά, εικόνα και αφή αυτό όμως που μοιραζόμαστε όλοι κάθε χρόνο τέτοια εποχή είναι οι αναμνήσεις που μας προκαλούν την ανάγκη να ζούμε ολόχρονα το δικό μας καλοκαίρι.
Για έναν άνθρωπο το καλοκαίρι μπορεί να είναι ένας προορισμός, για κάποιον άλλον ένα παγωμένο σφηνάκι μαστιχας και για κάποιον άλλον ένα πρόσωπο. Να αγαπάς και να ζεις την κάθε σου μέρα σαν να ήταν το τελευταίο σου καλοκαίρι, και όταν έρχεται αυτή η συγκεκριμένη εποχή να τα ζεις όλα λίγο πιο έντονα έτσι ώστε να έχεις να πεθυμάς αργότερα που ο ήλιος θα δύει γρηγορότερα και οι μέρες δεν θα είναι τόσο ζεστές.