Η γυναίκα
Δεν τον κοίταζε στα μάτια
στην όψη της έμοιαζε με χειμώνα
μαρμάρινα τα ζυγωματικά της
κι όσα δάχτυλα ζήλευαν την δροσιά τους
τα ξερίζωνε.
Τα χέρια της ακουμπημένα στο φόρεμα
ακόνιζε τις κουβέντες που της πέταγαν
και τις επέστρεφε ως μαχαίρια.
Της έλεγαν
ποιά είναι
τι θέλει
πώς το θέλει
άνοιγε το στόμα της και τους κατάπινε
στο πιο μικρό σταγονίδιο σάλιου της
πνιγμένες μέσα
ολόκληρες θεωρίες τους.
Της έδιναν αγκάθινα λουλούδια, κοσμήματα
αμέτρητες πληγές στα δάχτυλά της
όσο τα κρατούσε
κι εκείνοι γελούσαν
γελούσαν
μέχρι που την έβλεπαν
να βάζει την γλώσσα της στην πληγή
να γλείφει το αίμα της
μάτια κλειστά, οργασμικά
και σώπαιναν.
Τα χρυσαφικά που της φόραγαν
τα έσκιζε με τα δόντια της
έφτυνε το χρυσό κι ασήμι στο αμάξι τους
στο σαλόνι τους
στο γραφείο τους
έμεναν κατάπληκτοι.
Μια μέρα
το βλέμμα της ακολούθησε μια πεταλούδα
τοσοδούλικο χαμόγελο φάνηκε στα χείλη της
και μια λάμψη στα μάτια
είχε η πεταλούδα σπασμένο φτεράκι
λοξοπέταγε

άλλαξε η όψη της γυναίκας
για λίγο μόνο

χίλιοι την κοίταγαν
κανείς τους δεν το πρόσεξε.

Facebook: https://www.facebook.com/profile.php?id=100006934419176
Instagram: eleni_angnst