Μια φέτα καρπούζι σε διψασμένα χείλη.

Αρμυρά, μπλεγμένα μαλλιά και χαμόγελα.

Η όψη σου να παιχνιδίζει στα χρώματα του καλοκαιριού κι η άμμος ν’ αντανακλά στο κορμί σου το χρυσαφένιο της χρώμα.

Μια κομμένη ντομάτα κάτω από τον παχύ ίσκιο ενός λιόδεντρου.

Τα τζιτζίκια που δίνουν ρυθμικά τον παλμό της ζωής.

Μια φεγγαράδα κι ένα χάδι ένα Αυγουστιάτικο δειλινό, να κλέβουν λίγο από το απρόσιτο των ονείρων.

Χρώματα, μουσικές αρώματα σε ψυχές ανθρώπων, που βρίσκουν ξανά την πρώτη τους νιότη.

Ένας πρωινός καφές στο μπαλκόνι, παρέα με τα μελτέμια, ν’ ανεμίζουν τη στιβαρή σου όψη, τσαλακώνοντας μια στάλα εγωισμού.

Βροχούλες που μυρίζουν Γη. Αγαπημένα πρόσωπα και κουβέντες κάτω από τ’ αστέρια.

Η θάλασσα πιο γαλανή από ποτέ, να συντροφεύει ξενιτεμένους και ταξιδιώτες, φωτίζοντας μια Ιθάκη.

Ο παφλασμός των κυμάτων και το τραγούδι της Γης.

Όλα τα ζωντανά Της σε μια αρμονία.

Μαζί τους κι εσύ.

Φωτογραφία: Άννα Εκλεμέ