Εάν η σειρά ‘You’ του Νetflix έχει να μας διδάξει κάτι, είναι ότι ζούμε σε έναν κόσμο που μας έχει μάθει πως ο ρομαντισμός πάει χέρι-χέρι με την τοξικά επικίνδυνη αρρενωπότητα, ενώ ταυτόχρονα επιθυμούμε και όλο το εμφανισιακό πακέτο στο οποίο συναντάται συχνά: ψηλός, όμορφος, μυστήριος και απίστευτα πρόθυμος να μας ακούσει.

Από τη μία πλευρά, ο κεντρικός χαρακτήρας της σειράς, Joe Goldberg (Penn Badgley), είναι ο ψυχωτικός αρχιτέκτονας της δικής του παραληρητικής αγάπης.

Αλλά από την άλλη, είναι ο άνθρωπος των ονείρων σας. Πώς φτάσαμε ως εδώ;

Υπάρχουν πολλοί τρόποι απάντησης αυτής της ερώτησης, συμπεριλαμβανομένου του τρόπου με τον οποίο αντικατοπτρίζει τα ιδανικά μας για ρομαντισμό σε ένα ραγδαία μεταβαλλόμενο τοπίο γνωριμιών, στη σύγχρονη κοινωνία.

Όταν συναντάμε για πρώτη φορά τον Joe στη πρώτη σεζόν, σε πολλούς που βλέπουν πέρα από το κοινό μάτι φαίνεται ήδη ‘διαβασμένος’.

Όπως κάθε millenial, ακολουθεί την κοπέλα που του τράβηξε τυχαία την προσοχή, Beck στην περίπτωσή μας, (Elizabeth Lail), στα κοινωνικά μέσα, οπότε γνωρίζει τα ακριβή της ενδιαφέροντα (που τυχαίνει να είναι και δικά του) όταν αργότερα πχ. πάει να της πάρει λουλούδια ή δε ξεχνάει να αναφέρει τον τίτλο του αγαπημένου της βιβλίου. ( Εγώ πολύ το χάρηκα πάντως που διαβάζουνε Sexton, δε σας κρύβω).

Ξέρει ακριβώς πως να ασκήσει τη γοητεία του, γιατί, χωρίς να το γνωρίζει η Beck η ίδια, του δίνει τα εργαλεία να το κάνει αφού χρησιμοποιεί τις πλατφόρμες των Social Media ως το δικό της (μη ιδιωτικό) ημερολόγιο.
Ε, τελικά και πολύ αναμενόμενα, ερωτεύνται.

Η Beck δε μπορεί πλέον να μην πιστεύει ότι είναι ο ένας και μοναδικός και παρόλες τις αμφιβολίες από τις φίλες της, αλλά και την δικιά της αρχική επιφυλακτικότητα, τελικά αφήνεται να παρασυρθεί από την τέλεια στα μάτια της φιγούρα του Joe.

Μα καλά, Γιατί συμβαίνει αυτό;

*-Επειδή κάνει απίστευτες προτάσεις βιβλίων, αναφορές σε συγγραφείς, χαρακτήρες βιβλίων και επίσης ‘απλά δώρα’ γενεθλίων όπως έντυπο της Ά έκδοσης από τα ‘Ανεμοδαρμένα ύψη, δε το λες και λίγο στις μέρες μας’, αν με ρωτάτε.-*, kidding.

Χα, ο Joe ελέγχει όλα τα κουτιά της ιστορίας μας όπως σχεδόν κάθε ρομαντικός πρωταγωνιστής: είναι αστείος, αφοπλιστικός, ε, τους αρέσουν και τα ίδια πράγματα.

Μόνο στο ”πολύ τέλος” η ίδια συνειδητοποιεί ότι ο Τζο είναι πραγματικά ένας δολοφόνος και η ίδια θα είναι ο επόμενος στόχος του.

Ουσιαστικά μιλάμε για ένα ψυχολογικό θρίλερ χρονικά δομημένο στον σημερινό κόσμο που ξετυλίγει το κουβάρι της καρδιάς της σύγχρονης ανάγκης για επικοινωνία και ουσιαστική συζήτηση/συνομιλία.

Δηλαδή το να προσεγγίζουμε, να ακολουθούμε, να πατάμε Like και να ανταλλάσσουμε απόψεις με άτομα που φαίνεται ότι έχουν τα ίδια ενδιαφέροντα και ανησυχίες με εμάς, ρίχνοντας τότε μια και καλή τα όποια τείχη και κατεβάζοντας την άμυνα μας, δείχνοντας σχεδόν αυθόρμητα και χαρίζοντας απλόχερα την εμπιστοσύνη μας.

Όλα αυτά πιστεύω θα μπορούσαν να γίνουν αντικείμενο μελέτης των σύγχρονων μοντέλων προσωπικοτήτων, εάν κάποιος τα εξετάσει υπό το πρίσμα μιας πιο σκοτεινής ψυχολογικής ματιάς.

Αυτός είναι ένας λόγος για τον οποίο ο Joe είναι σε θέση να περάσει απαρατήρητα ακίνδυνος στα μάτια μας. (σύμφωνα με τον επαγγελματία ψυχικής υγείας και εμπειρογνώμονα σχέσεων, Δρ. Haley Neidich)

«Η πραγματικότητα είναι ότι δεν κάνει τίποτα που δεν κάνουμε συχνά κάθε μέρα»

«Όλοι κάνουμε τη δέουσα επιμέλεια όταν πηγαίνουμε σε μια ραντεβού με κάποιον, τουλάχιστον τσεκάρουμε όλο το προφίλ, σωστά;»

Υπάρχουν πτυχές του που είναι τόσο συμπαθητικοί και γοητευτικοί και τόσο στηριγμένοι στην πραγματικότητα που αβίαστα συμβαδίζουμε μαζί του. “

Τελικά ο Joe είναι Κοινωνιοπαθής ή Ψυχοπαθής ;

Εκτός από εμμονικός stalker, ο Joe έχει και ορισμένα χαρακτηριστικα που εχουν γεννήσει πολλά ερωτηματικά όσο αναφορά την ψυχικη νόσο, ήδη από την πρώτη σεζόν.

Οι ψυχοπαθείς τείνουν να είναι περισσότερο χειραγωγοί, μπορούν να θεωρηθούν από άλλους ως πιο γοητευτικοί, ζουν φυσιολογική φαινομενικά ζωή και προσπαθούν να μειώνουν την εμφάνιση κίνδυνου στις εγκληματικές δραστηριότητες που εμπλέκονται.

Αντιθέτως, οι κοινωνιοπαθείς τείνουν να είναι πιο ασταθείς, επιρρεπείς σε οργή και αδύναμοι να ζήσουν σε μια κανονική ζωή. Όταν οι κοινωνιοπαθείς ασκούν εγκληματική δραστηριότητα, έχουν την τάση να το πράττουν με απερίσκεπτο τρόπο χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τις συνέπειες.

Το πορτρέτο του γνώστου μας εγκληματία ταιρίαζει περισσότερα με την Ψυχοπαθεια, καθώς η βιτρίνα ζωής που έχει παραστήσει είναι φαινομενίκα συνηθισμένη έχοντας όμως μυστικό, την ευκολία δολοφονίας, δόλο και επαναπροσαρμογή στην συνηθισμενή για τους άλλους ζωή.

Τα τρία χονδρικά στάδια της επικοινωνίας που εντοπίζονται σαν τα κλασσικά μοτίβα της διαταραχής στη σειρά:

Το πρώτο είναι “η πρόκληση συμπτώσεων”. Εστώ για οπτική επάφη με το θύμα συνήθως στην δουλειά του ή στο σπίτι του.

Μετα είναι η επικοινωνία του stalker με το θύμα μέσω mail, μηνυμάτων.

Και στο τέλος είναι οι ακραίες συμπεριφορές που περιλαμβάνουν ανεξέλεγκτη βία, εκβιασμό και βανδαλισμό.

*Κείμενο των συντακτριών : Ντέπη Φαρκάτση, Ελευθερία Μάμουρα.

Πηγές: psychom.net, psychologynow.gr, animartists.com