© Το απόλυτο σκίτσο της Μαρίας Τερζάκη

Η υπόθεση της Ηλιούπολης, είναι άλλη μια υπόθεση που έχει συγκλονίσει το πανελλήνιο. Άλλη μία υπόθεση που -δυστυχώς- επιβεβαιώνει, το πόσο “κακός είναι ο κόσμος εκεί έξω”, τα “να προσέχεις” και την “άρρωστη κοινωνία που ζούμε”. Κλισέ φράσεις που επιβεβαιώνονται από τα γεγονότα. Πόσο κρίμα!

Δε θα σταθώ καθόλου στην υπόθεση και στην πραγματική και δίχως όριο “σαπίλα” των ενόχων. Η ενδυματολογική τους επιλογή άλλωστε κατά τη σύλληψή τους, φωνάζει το εμετικό ποιόν τους. Θα σταθώ όμως στο φωτεινό σημείο αυτής της υπόθεσης. Και αυτό δεν είναι άλλο από τη στάση της “ηρωίδας” (όπως έχει χαρακτηριστεί από πολλούς – δικαίως-) σερβιτόρας. Η κοπέλα αυτή, που δεν έμεινε με σταυρωμένα χέρια, που δεν προσπέρασε το εμφανώς κακοποιημένο θύμα αλλά τόλμησε (!) να την πιέσει να της μιλήσει, τηλεφώνησε στη γραμμή βοήθειας κακοποιημένων γυναικών (15900) και ειδοποίησε την Άμεση Δράση, είναι η ελπίδα ότι αυτός ο κόσμος, ανάμεσα στις πέτρες, κρύβει διαμάντια.

Μήνυμα προς τη σερβιτόρα: Δε σε ξέρω κοπελάρα μου, αλλά σου βγάζω το καπέλο! Να μου ζήσεις και να πολλαπλασιαστείς! Ο κόσμος χρειάζεται περισσότερους ανθρώπους σαν εσένα!

Γενικό μήνυμα προς όποιον θέλει να ακούσει: Ποτέ δεν ήμουν πιο βέβαιη για το τι θέλω να γίνω σ’ αυτή τη ζωή. Θέλω να γίνω σαν αυτή τη σερβιτόρα. Θέλω να είμαι αυτό το γενναίο “Αν χρειαστείς βοήθεια, έλα σε μένα!”. Γιατί όπως ήδη έχει πει σε μία φράση η σπουδαία Κατερίνα Γώγου: “Σημασία έχει να παραμένεις άνθρωπος”.

Επίλογος: Εύχομαι, επιτέλους, περισσότερο φως!

Απόσπασμα από την κατάθεση της σερβιτόρας όπως δημοσιεύτηκε στο http://www.rosa.gr :
«Αμέσως βγήκα από το μαγαζί και την πήρα και πήγαμε λίγο παρακάτω να μιλήσουμε και άρχισε να κλαίει και να μου λέει ότι ο σύντροφός της την χτυπάει και ότι τη βάζει να κάνει πράγματα που δεν θέλει και ότι την εκδίδει παρά τη θέλησή της. Τότε προσπάθησα να την ηρεμήσω γιατί ήταν πολύ φορτισμένη, την αγκάλιασα και την πήρα και πήγαμε στο μαγαζί, όπου της έδωσα νερό και καθίσαμε να μιλήσουμε. Εκεί τότε μου είπε ότι ο άντρας αυτός που μένει μαζί του την κρατάει χωρίς αυτή να το θέλει και ότι εκείνη τη στιγμή ο άντρας αυτός είχε πάει να μιλήσει στο τηλέφωνο και αυτή βρήκε ευκαιρία, πήρε το κλειδί του σπιτιού από κάπου και το έσκασε.
Μετά τη ρώτησα για τον άντρα αυτόν τι δουλειά έκανε και της ζήτησα να μάθω πληροφορίες και μου είπε ότι ήταν αστυνομικός αλλά αυτό τον καιρό ήταν για κάποιο λόγο εκτός δουλειάς για κάτι που είχε κάνει. Μου είπε ότι είχε δικό του γραφείο που εκδίδει γυναίκες και τότε τη ρώτησα εάν είχε και άλλες που εξέδιδε και μου είπε όχι, ακόμη μου έλεγε κάποια άλλα πράγματα για το γραφείο αλλά δεν τα καταλάβαινα. […] Τότε αφού πήγαμε στην αποθήκη πήρα τηλέφωνο τον…, ο οποίος είναι σε μία ομάδα που δραστηριοποιείται με περιστατικά κακοποίησης γυναικών και μου είπε να πάρω στην γραμμή 15900 που ασχολείται με κακοποιημένες γυναίκες, πράγμα που έκανα».

Κατερίνα Γώγου – Θα ‘ρθει καιρός

Θα ‘ρθει καιρός
που θ’ αλλάξουν τα πράγματα
να το θυμάσαι Μαρία
θυμάσαι Μαρία στα διαλείμματα
εκείνο το παιχνίδι που τρέχαμε
κρατώντας τη σκυτάλη
Μη βλέπεις εμένα μην κλαις
εσύ είσαι η ελπίδα
Άκου, θα ‘ρθει καιρός
που τα παιδιά θα διαλέγουν γονιούς
δε θα βγαίνουν στην τύχη
δεν θα υπάρχουν πόρτες κλειστές
με γερμένους απ’ έξω
και τη δουλειά θα τη διαλέγουμε
δε θα ‘μαστε άλογα
να μας κοιτάνε στα δόντια
Οι άνθρωποι, σκέψου,
θα μιλάνε με χρώματα
κι άλλοι με νότες
να φυλάξεις μοναχά
σε μια μεγάλη φιάλη με νερό
λέξεις κι έννοιες σαν κι αυτές :
απροσάρμοστοι, καταπίεση,
μοναξιά, τιμή, κέρδος, εξευτελισμός
για το μάθημα της Ιστορίας
Είναι Μαρία, δε θέλω να λέω ψέματα,
δύσκολοι καιροί και θα’ ρθουνε κι άλλοι
δε ξέρω, μην περιμένεις κι από μένα πολλά
τόσα έζησα, τόσα έμαθα, τόσα λέω
κι απ’ όσα διάβασα ένα κράτησα καλά
Σημασία έχει να παραμένεις άνθρωπος
Θα την αλλάξουμε τη ζωή
…παρ’ όλα αυτά Μαρία

Ιωάννα Πανούτσου