Λίγο το χρώμα στα χείλη σου –

Κατ’ απ’ τ’ ωραίο τ’ Αυγούστου φεγγάρι
το δικό σου το στόμα όμως μού δόθηκε•
πώς να το πω –
δεν σε φίλησα αρκετά και μελαγχολώ.

Τώρα βλέπω τα μάτια σου άδεια.
Χωρίς τον σκοπό τ’ ακρογιάλι θα φθίνει•
θα φύγουν τα πλοία χωρίς εμάς.

Εφευρίσκω αυτά που δεν κοίταξες
σ’ έναν απόκοσμο που είσαι μαζί μου
και μελαγχολώ.