Εισαγγελέας: Θεωρούσατε την Ιωάννα αντίπαλο;

Κατηγορούμενη: Όλες οι γυναίκες θεωρούν αντίζηλο κάποια άλλη γυναίκα.

Η υπόθεση της Ιωάννας είναι τόσο γνωστή που δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις. Είναι η γυναίκα που βίωσε την βία όχι από έναν άντρα, αλλά για χάρη ενός άντρα. Η  γυναίκα που βίωσε την βία από το χέρι του ίδιου του φύλου της, πισώπλατα, απάνθρωπα και πάνω από όλα για λόγους εκδίκησης. Η απάντηση της δράστιδος αποστόμωσε το δικαστήριο και κατάφερε να συμπυκνώσει μέσα της ολόκληρη την ιδεολογία της πατριαρχίας και τον εσωτερικευμένο μισογυνισμό της κοινωνίας μας: «Όλες οι γυναίκες θεωρούν αντίζηλο κάποια άλλη γυναίκα». Εκεί είναι που έγκειται και το πρόβλημα!

Η Ιωάννα κατάφερε για ακόμα μία φορά να δώσει το παράδειγμα με την απάντησή της, μιλώντας για αγάπη και αλληλεγγύη μεταξύ των γυναικών. Η Ιωάννα δεν έχει χάσει ακόμα την πίστη της και εξακολουθεί να παλεύει για να μας δείξει τον δρόμο. Τον σωστό δρόμο. Οι άλλες γυναίκες δεν είναι η απειλή, δεν είναι η πηγή της δυστυχίας μας, το αντικείμενο ζήλειας, το εμπόδιο. Σε μια κοινωνία όπου οι γυναικοκτονίες και η βία εναντίον των γυναικών εξακολουθεί να αποτελεί μείζον πρόβλημα, όπου το να είσαι γυναίκα μπορεί να θεωρείται ακόμα και επικίνδυνο, όπου ακόμα παλεύουμε καθημερινά για να διεκδικήσουμε δικαιώματα που θα έπρεπε να θεωρούνται αυτονόητα, η παραπάνω άποψη όχι μόνο δεν λύνει αλλά εντείνει σε τρομακτικό βαθμό το πρόβλημα.

Οι γυναίκες δεν θα έπρεπε να νιώθουν την ανάγκη να ανταγωνίζονται η μία την άλλη.  Οι γυναίκες θα έπρεπε να είναι ενωμένες, να υποστηρίζουν και να δίνουν δύναμη στις άλλες γυναίκες. Θα έπρεπε να είναι μια γροθιά απέναντι στη βία, τις διακρίσεις, τα φαινόμενα μισογυνισμού που, δυστυχώς, εξακολουθούν να υπάρχουν ακόμα στην κοινωνία μας. Θα έπρεπε να παλεύουν για να αλλάξουν τις συνθήκες και όχι να δίνουν ένα ακόμα όπλο στην φαρέτρα εναντίον του φύλου μας.

Η εκδίκηση στην όποια μορφή της είναι κατακριτέα. Και πόσο μάλλον στην πιο φρικτή και απάνθρωπη μορφή της, σε ένα μπουκάλι βιτριόλι που θέλησε να «σβήσει» όχι μόνο την «αμαρτία» του άλλου ανθρώπου αλλά και την ίδια την όψη του. Την ύπαρξή του. Όχι, δεν θεωρούν όλες οι γυναίκες κάποια άλλη γυναίκα πάντοτε ως αντίζηλο και αυτό το αποδεικνύει περίτρανα η Ιωάννα με τις πράξεις της, με τα λόγια της, με την ίδια την μορφή της. Και η λευκή μάσκα της γίνεται ακριβώς αυτό, ένα σύμβολο μιας καινούργιας αρχής, ενός νέου αγώνα, μιας νέας κοινωνίας. Η γυναίκα με το Γ κεφαλαίο και το φύλο της παράσημο.  

Οι γυναίκες είναι καταφύγια, είναι φιλία, είναι εκείνες που καταλαβαίνουν στην ουσία του το τι σημαίνει να είσαι γυναίκα στην κοινωνία του 21ου αιώνα, αλλά και σε κάθε κοινωνία και σε κάθε εποχή. Ενωμένες είμαστε πιο δυνατές, παρά διχασμένες και σε κόντρα μεταξύ μας. Ας αλλάξουμε, λοιπόν, εκείνα τα λόγια και ας πούμε: «Όλες οι γυναίκες θεωρούν συμμάχους τους τις άλλες γυναίκες». Ας το πιστέψουμε και ας πράξουμε όλες προς αυτό.

Δέσποινα Γεώργα