DISCLAIMER: Το σύνδρομο αυτό είναι προφανέστατα αποκύημα

της φαντασίας της Ιωάννας Πανούτσου 🙂

Ένα από τα πιο μαγικά πράγματα που μας προσφέρει η τέχνη, είναι η ελευθερία να την ερμηνεύουμε όπως τη νιώθουμε. Συνεπώς, για όλους εμάς που “πάσχουμε” από το “σύνδρομο Γουακαμακαφον”, παιδιά, έχω ευχάριστα! Δεν τραγουδάμε λάθος τους στίχους, απλώς ερμηνεύουμε διαφορετικά την τέχνη!

Για όσους δεν έχουν μπει ακόμα στο νόημα του “συνδρόμου Γουακαμακαφον”, να εξηγήσω πως πρόκειται για αυτό που στα αγγλικά ονομάζεται “misheard songs“, όρος που περιγράφει τα τραγούδια που έχουμε ακούσει λάθος και έχουν αποτυπωθεί έτσι στη μνήμη μας. Πρώτο, καλύτερο και οικουμενικό misheard song είναι αδιαμφισβήτητα το “Freestyler” των Bomfunk MC’s, το οποίο περνάει από γενιά σε γενιά και τραγουδιέται δυνατά, χωρίς καμία ντροπή ως “φρισταϊλα, γουακαμακαφον“, αντί για “Freestyler/ Rock the microphone“. (Δικαιωματικά το σύνδρομο παίρνει το όνομά του από αυτό το τραγούδι.)

Τώρα που τα πράγματα έγιναν πιο ξεκάθαρα, μην το αρνηθείτε. Λίγο το παιδικό (μπορεί και όχι), τρελό κι αλλοπαρμένο μυαλουδάκι μας, λίγο η ελευθερία της τέχνης και λίγο η άρθρωση των τραγουδιστών, συνέβαλαν στο να δώσουμε τη δική μας νότα στα τραγούδια. Κι αν εσείς δυσκολεύεστε να θυμηθείτε τι στιχάκια έχετε σκαρώσει, θα σας θυμίσουμε εμείς.

1. Ο δικός μου ο δρόμος: Ο Πασχάλης Τερζής, τραγουδούσε: “στην οδό γράφει “μόνος”/ επικίνδυνη λέξη“. Να παραδεχτούμε ωστόσο, ότι η οδός “Γραφημόνος” θα μπορούσε να βρίσκεται κάπου κοντά στην πλατεία Κλαυθμόνος και όλο αυτό να είναι πολύ νορμάλ.

2. Ερωτικό: Ο Μανώλης Μητσιάς (και αργότερα ο Μητροπάνος και η Αλεξίου) στην ανυπέρβλητη πιρόγα του Άλκη Αλκαίου τραγουδά “εδώ είναι Αττική φαιό νταμάρι / κι εγώ ένα πεδίο βολής φτηνό” όπου το “φαιό” συνήθως μετατρέπεται σε “θεών” (προσωπικά, πάντα τραγουδούσα -με απόλυτη σιγουριά- θεῷ νταμάρι. Ναι, σε δοτική.). Ακόμη, στο ίδιο τραγούδι, πολλοί τραγουδάμε το “Αγάπη που σε λέγαν Αντιγόνη”, όταν ο στιχουργός έχει γράψει “Αγάπη που σε λέγαμ’ Αντιγόνη”.

[Αν ποτέ είχα την ευκαιρία, θα ζητούσα συγγνώμη από τον κύριο Αλκαίο για αυτές τις αλλαγές, που καθόλου δε θα του άρεσαν.]

3. Καμαρούλα μια σταλιά: Φήμες λένε ότι ακόμα κι ο Πουλόπουλος το τραγουδάει λάθος! Εντάξει, ίσως ο Πουλόπουλος να είναι ο μόνος που το τραγουδάει σωστά. Οι πραγματικοί στίχοι, είναι αισιόδοξοι απέναντι στον έρωτα και δεν περιέχουν τις “αρνήσεις” (=όχι και δίχως) που όλοι τραγουδάμε. Συγκεκριμένα το τραγούδι πάει ως εξής: “Καμαρούλα μια σταλιά / δύο επί τρία / κόχη και λατρεία/ τοίχος και φιλιά”.

4. Παραδώσου: Ο Πασχάλης, παρακινούσε “το μωρό του” να παραδοθεί άνευ όρων. Ωστόσο, πολλοί από εμάς, τραγουδάμε -ακόμα- “Παραδώσου λοιπόν/ πάρε φόρα μωρό μου“, το οποίο μεταξύ μας, δεν είναι τόσο κακό!

5. Στου Θωμά: Ίσως ο “Ροβιόλης” με το βιολί του να έμενε στην οδό “Γραφημόνος” και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα. Το τραγούδι τελικά λέει “με βιολί σαντουροβιόλι θα χορέψουν οι διαβόλοι“. Δεν πειράζει, στην υγειά του Ροβιόλη!

6. BONUS για τους Eurofans(!): Η Έλενα Παπαρίζου με το My Number One, τραγουδούσε για το ιερό της πάθος κι όχι για το κρυφό της πάθος. Oι στίχοι λένε “You’re my sacred passion” κι όχι “You’re my secret passion“, ωστόσο, σ’ αυτή την περίπτωση, ας είμαστε πιο ανεκτικοί, λόγω του αγγλικού στίχου.

Reminder: Ποτέ μην αφήνετε την αλήθεια να σας χαλάσει μία καλή ιστορία. Λαλαλαλαλα!