Έσκαψα με τα χέρια μου και μάτωσα,

παλεύοντας να ανοίξω μια τρυπούλα,

στο χώμα το τραχύ σου.

Μάταια όμως.

Ήσουν 

Απροσπέλαστος.

-Είχαν πεθάνει άνυδρες οι ελπίδες μου.-


Ξανά δεν το προσπάθησα.

Άλλωστε δεν αξίζει,

εκεί που δεν χωράει το φως,

να φυτεύεις όνειρα.