Ήταν η χρυσή ώρα…
πάνω στη γέφυρα του Γαλατά
όμοια με τους λαρυγγισμούς του μουεζίνη
φώναζα τ’ όνομά σου σαν προσευχή…

Ήταν η χρυσή ώρα..
κρατώντας δυο κόκκινα τριαντάφυλλα
κατέβαινες τον τέταρτο λόφο
ανάλαφρος σαν αερικό που χάνεται τη νύχτα…

Ήταν η χρυσή ώρα …
δίπλωσα την καρδιά μου σε σχήμα καραβιού
απ’ την αποβάθρα γλίστρησε στο νερό…
κάτω από το φτερούγισμα των γλάρων

Μη με ψάχνεις, ούτε σήμερα, ούτε αύριο…
σκορπίστηκα στις τέσσερις γωνιές του κόσμου.

Ήταν η χρυσή ώρα…

Η Αγγελική Γιωτάκου διδάσκει στο Ομηρικό νησί τους μικρούς της μαθητές και ονειρεύεται ένα καλύτερο κόσμο γεμάτο αγάπη!

*Πίνακας εξωφυλλου: Τha Promenade Marc Chagall-1918