Η ζωή μας γράφεται βιαστικά μέσα σε παλιά τετράδια

Με ανεξίτηλους μαρκαδόρους

-Τα λάθη δεν επιτρέπονται-

Χρησιμοποιούμε σημεία στίξης προκαθορισμένα

Και τα αποσιωπητικά κυριαρχούν

Αφού σιωπούμε…

Η ζωή μας γράφεται μέσα σε κιτρινισμένα φύλλα

Υποτακτική η έγκλιση

Μα μείναμε στο να…

Η οριστική σαν όνειρο φαντάζει

Προστακτική στων άλλων τα τετράδια χρησιμοποιούμε

Να νιώθουμε κύριοι του εαυτού μας

Κάτι ήξεραν οι αρχαίοι και έκαναν χρήση ευκτικής

Μα οι ευχές για εμάς γράφονται σε χρόνο παρελθόντα

Σαν τα έκπτωτα αστέρια που μετατράπηκαν σε λάμπες στο γνωστό μας σοκάκι

Σαν τα όνειρα που συσσωρεύτηκαν στις κόρες των ματιών σου

Σαν τα ποτάμια επιθυμιών που πηγάζουν πλέον από τα μάτια μας

Χρόνοι η ζωή μας και εγκλίσεις οι επιθυμίες μας

Μία γλώσσα ιδανική ονειρεύομαι

Την ευκτική ενεστώτα χρόνου

Και τα χείλη σου να την μιλούν

Να την διδάσκουν οι δάσκαλοι στα σχολεία

Ανάγλυφη στα πιο κρυφά μονοπάτια του μυαλού μας

Ανεξίτηλα γραμμένη στις ψυχές μας

Μόνιμη κάτοικος στο σώμα ενός ποιήματός μας

Αποτυπωμένη στην βαθιά ανάσα μας πριν τον αγώνα

Ακούει στο όνομα «Ελπίδα» και ποτέ δεν τυφλώνεται κοιτάζοντας τον Ήλιο

Τσώνη Ρωξάνη