«Μην αφήνεις τον εαυτό σου να αισθάνεται ανάξιος: συχνά στη ζωή θα είσαι πραγματικά στα χειρότερα σου όταν θα φαίνεται ότι είσαι στα καλύτερα σου. Και μην ανησυχείς μήπως χάσεις την «προσωπικότητά σου», όπως επιμένεις να την αποκαλείς: στα δεκαπέντε είχες τη λάμψη του ξημερώματος, στα είκοσι θα αρχίσεις να έχεις τη μελαγχολική λάμψη του φεγγαριού και όταν θα είσαι στην ηλικία μου θα χαρίζεις, όπως και εγώ, τη χρυσή ζεστασιά των 4 μ.μ.».

F. Scott Fitzgerald, This Side of Paradise