📸Κλικ: Ιωάννα Πανούτσου ©

Τώρα που θα φύγω και θα πάω στα ξένα                   
και θα ζούμε μήνες, χρόνους χωρισμένοι, 
άφησε να πάρω κάτι κι από σένα,
γαλανή πατρίδα πολυαγαπημένη,
άφησε μαζί μου φυλαχτό να πάρω
για την κάθε λύπη κάθε τι κακό,
φυλαχτό από αρρώστια, φυλαχτό από Χάρο, 
μόνο λίγο χώμα, χώμα ελληνικό.

Χώμα τιμημένο, πούχουν ανασκάψει                        
για να θεμελιώσουν έναν Παρθενώνα,                     
χώμα δοξασμένο, πούχουν ροδοβάψει                       
αίματα στο Σούλι και στο Μαραθώνα,                         
χώμα πόχει θάψει λείψαν ̓ αγιασμένα                        
απ ̓ το Μεσολόγγι κι από τα Ψαρά                                           
χώμα που θα φέρνει στον μικρόν εμένα 
θάρρος, περηφάνια, δόξα και χαρά.

Θε να σε κρεμάσω φυλαχτό στα στήθια,                         
κι όταν η καρδιά μου φυλαχτό σε βάλε                       
από σε θα παίρνη δύναμη βοήθεια,
μην την ξεπλανέψουν άλλα, ξένα κάλλη.

Η δική σου η χάρη θα με δυναμώνει,
κι όπου κι αν γυρίσω, κι όπου κι αν σταθώ                 
συ θε να μου δίνης μια λαχτάρα μόνη,                  
πότε στην Ελλάδα πίσω θε να ̔ρθω.