Ενώσαμε τα χέρια
όπως κι άλλες φορές
βλέπαμε το καράβι του Ρεμπώ
ν’ ανοίγεται στο πέλαγος.
Εκείνη η σπηλιά ήταν γυναίκα.
Μας ένωνε ο λόγος εκείνης της αγάπης. Μικρές νύχτες του Δεκέμβρη
αστέρι καρφώνεται στα μακρινά πανιά. Η πόλη φωτίζεται γιορτινή.
Τέλος μιας εποχής
που πάντα την έθλιβαν οι απολογισμοί.