Μια μέρα που θα πίνεις το ποτό σου σε ένα μπαράκι με χαμηλό φωτισμό, μην ξεχαστείς

Μια μέρα που το κεφάλι σου θα είναι έτοιμο να εκραγεί και θα βασιλεύον με τους ήχους τους στα τύμπανά σου οι ξέφρενοι ρυθμοί της πόλης, μην ξεχαστείς

Μια μέρα που θα είσαι στο αμάξι σου και θα οδηγείς βλέποντας πορτοκαλί με λίγο κόκκινο στο πέπλο του ουρανού που όλους μας σκεπάζει, μην ξεχαστείς.

Μια κρύα μέρα του χειμώνα, που θα είσαι ανάμεσα στα σκεπάσματά σου και η ζέστη κάτω από τα πόδια σου, μαζί με την μυρωδιά του ζεστού καφέ θα σου διεγείρει τις αισθήσεις, σε παρακαλώ…μην ξεχαστείς.

Μην ξεχαστείς, μην τους ξεχάσεις.

Μην χάσεις την μαχητικότητά σου ανάμεσα στα σεντόνια

Μην αφήσεις την δυνατή φωνή σου να χαθεί ανάμεσα στις μουσικές και τις φασαρίες του πλήθους

Μην αφήσεις την δυστυχία που θα δεις στον δρόμο πίσω από τις ρόδες του αμαξιού σου

Θυμήσου, θυμήσου τους

Θυμήσου αυτούς που κλέβουν από άλλους με την υπογραφή του νόμου τα σεντόνια, τον καφέ, την μουσική  και τα χρώματα του ουρανού.

Θυμήσου αυτούς που παραμονεύουν πίσω από την κούραση, την ανεμελιά και την άνεσή σου

Περιμένουν να τρυπώσουν στην ψυχή σου ο φασισμός και η ανοχή

Και αυτοί που θα ανοίξουν την τρύπα

Ξέρουν καλά πως η ψυχή του ανθρώπου είναι διάτρητη

Γι΄αυτό κλείσε μία μία τις τρύπες με ένα μικρό βιβλίο

Και όταν θα έρθουν να σου πάρουν τα πάντα, εσύ θα τους χαμογελάσεις

Γιατί θα ξέρεις πως το μυαλό σου ποτέ δεν θα το κρατήσουν στα χέρια τους

Γι΄ αυτό κράτα γερά, μην ξεχαστείς, στην αμνησία σου ποντάρουν

Τσωνη Ρωξανη