Φύσει καταδότρια η αθωότης – Κική Δημουλά
«Μεγάλη Πέμπτη»
Υπαίθριος καιρός.
Κάτι ελιές πάνε να μαζέψουν ανήφορο.
Φορτωμένες.
Ο καρπός εισακούστηκε το παρελθέτω όχι.
Δεν θα εισπράξουν ούτε φέτος πατέρες
οι λιποψυχίες μας.
–
Ατελής η ελαιογραφία.
Να ξαναδοκιμάσω.
–
Κάτι ελιές πάνε να μαζέψουν ανήφορο.
Τα αργύρια φύλλα τους εποφθαλμιά
η αστραφτερή τού τοπίου αγνότητα.
Φύσει καταδότρια η αθωότης.
Αυτή δεν μας παρέδωσε
για ελάχιστα ανεκπλήρωτα αργύρια
στην απώλειά της;
–
Να τονίσω λίγο Φαρισαίον απέναντι.
Τη θάλασσα.
Από τη συλλογή «Χαίρε ποτέ», 1988 -συγκεντρωτική έκδοση «Κική Δημουλά, Ποιήματα», εκδ. Ίκαρος, 1998