Το 1982 καθιερώθηκε η 29η Απριλίου ως Παγκόσμια Μέρα Χορού από το το Διεθνές Συμβούλιο Χορού της UNESCO.


Γιατί παγκόσμια;
Γιατί ο Χορός είναι μια οικουμενική τέχνη, με στόχο να ενώνει τα χέρια των ανθρώπων ανεξάρτητα από τις διαφορές τους.


Γιατί 29 Απριλίου;
Η ημερομηνία επιλέχθηκε τιμής ένεκεν, από την ημερομηνία γέννησης του Γάλλου χορευτή, χορογράφου και συγγραφέα Ζαν-Ζορζ Νοβέρ (1727-1810), δημιουργού του σύγχρονου μπαλέτου.


Γιατί γιορτάζουμε;
Γιατί δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα στον κόσμο που δεν μπορεί να λυθεί αν πρώτα δεν το χορέψεις. Γιατί όπως είπε η Maya Angelou “όλα στο σύμπαν έχουν ρυθμό, όλα χορεύουν”. Γιατί όπως παραδέχτηκε ο Νίτσε “Θα πίστευα μόνο σ’ έναν Θεό που θα ήξερε να χορεύει.”. Γιατί ο Τζωρτζ Μπέρναρντ Σω μας εξήγησε ότι “ο Χορός είναι η κάθετη έκφραση οριζόντιων επιθυμιών.”. Γιατί η σπουδαία Martha Graham μας έδειξε ότι “Ο χορός είναι η κρυμμένη γλώσσα της ψυχής.”. Και τέλος, γιατί ο σοφός λαός παραδοσιακά “δίνει του χορού να πάει και παπούτσια δε λυπάται”.

Ο χορός είναι μια ευγενική τέχνη, προσιτή σε όλους, ικανή να εκφράσει όλους. Υπάρχουν διάφορα είδη χορού, ικανά να εκφράσουν όλους μας. Σάλσα για τους κοινωνικούς, τάνγκο για τους ερωτικούς, ζεϊμπέκικο για τους σόλο, μπαλέτο για τους υπομονετικούς, χιπ χοπ για τους έντονους, σύγχρονο για τους δυνατούς, συρτό για τους παραδοσιακούς και πάει λέγοντας. Στο κάτω κάτω, δεν έχει σημασία τι χορεύεις, αλλά να χορεύεις! Για να ξεδίνεις, για να εκφράζεσαι, για να γυμνάζεσαι, για να κοινωνικοποιείσαι, για να ενώνεσαι, για να γουστάρεις!

Να μιλήσουμε για το χορό;

Ο χορός δεν είναι θέμα συζήτησης.

Ο χορός είναι να χορεύεις.

Peter Saint James
Ας μην πούμε τίποτα άλλο, μόνο μια ευχή: 
Να χορεύετε! Με κάθε ευκαιρία! Σε οποία συνθήκη! Σε οποίο μέρος!