Οι άνθρωποι είναι τόσο μακριά
ο ένας απ’ τον άλλον

και πιο απομακρυσμένοι απ’ όλους
είναι συχνά όσοι αγαπιούνται.

Πετούν ο ένας στον άλλον
όλο τους τον εαυτό
όμως κανείς τους δεν τον πιάνει

κι έτσι απομένει πεσμένος
κάπου ανάμεσα και πυργώνεται

και στο τέλος
τους εμποδίζει κι από πάνω

να δουν και να πλησιάσουν
ο ένας τον άλλον.

Ράινερ Μαρία Ρίλκε, από το βιβλίο Κισμέτ