Ἐργοτάξιο ἀνασκαφῆς καὶ μιὰ τρικυμία άσπρόμαυρη ἀφισοκολλημένη πάντα ἐκεῖ στὸν ὁρίζοντα ἀπὸ ἕναν θεὸ ποὺ μᾶς κοιτάζει μ' εὐγνωμοσύνη γιὰ τὸν περίπατό μας πάνω στὰ χνάρια μελλοντικῶν σημείων. Στοιχειὸ ἑνὸς πιάνου στη λαϊκή γειτονιά, ἀπ ̓ τ ̓ ἀνοιχτὸ παράθυρο ἐρειπωμένου ἀρχοντικοῦ ξεχύνεται ἡ ὁμίχλη τοῦ Λίστ. Ἕνα πυκνὸ ἀναρριχητικὸ βυζαίνει τὸ παλιὸ μάρμαρο μὲ τοὺς γδαρμένους σοβάδες τῆς συννεφιᾶς. Χτυπήματα καμπάνας καὶ μιὰ κηδεία, κατάμαυρο φίδι ποὺ κουλουριάζεται σὲ σοκάκια βυζαντινὰ…



Ζωή τόσο δύσκολο νὰ τὴ ζήσεις
ἀκόμα πιο δύσκολο, νὰ τὴν ἀποτυπώσεις
ἀκόμα χειρότερο, νὰ τὴ θυμηθεῖς.


Ὅ,τι ἀπομένει κουνημένη φωτογραφία.

Παλιό Άλμπουμ, Στρατής Πασχάλης, «Η Μεγάλη Παρασκευή & Ο τοίχος με την κόκκινη βουκαμβίλια», Κάπα Εκδοτική