Κλικ📸: Ιωάννα Πανούτσου

Έχω σηκώσει χέρι καταπάνου στα βουνά τα μαύρα και τα δαιμονικά του κόσμου τούτου. Έχω πει στην αγάπη “γιατί” και την έχω κυλήσει στο πάτωμα. Έγιναν οι πόλεμοι και ξανάγιναν και δεν έμεινε ούτ’ ένα κουρέλι να το κρύψουμε βαθιά στα πράγματά μας και να το λησμονήσουμε. Ποιος ακούει; Ποιος άκουσε; Δικαστές, παπάδες, χωροφύλακες, ποια είναι η χώρα σας; Ένα κορμί μού μένει και το δίνω. Σ’αυτό καλλιεργούνε, όσοι ξέρουν, τα ιερά, όπως οι κηπουροί στην Oλλανδία τις τουλίπες.

Και σ’ αυτό πνίγονται όσοι δεν έμαθαν ποτέ από θάλασσα κι από κολύμπι…

Ροές της θάλασσας κι εσείς των άστρων μακρινές επιρροές – π α ρ α σ τ α θ ε ί τ ε μου!

Μαρία Νεφέλη | Οδυσσέας Ελύτης, 2 Νοεμβρίου 1911 – 18 Μαρτίου 1996 |εκδόσεις Ίκαρος