Έτσι αφού το χάσαμε κι αυτό το ονειρώδες 
συμπύκνωμα της ύλης
μες από φεγγερά οδοφράγματα
πλέον θα κοιταζόμαστε∙ 
έχοντας ίσως λίγη αιωνιότητα στο καθάριο βλέμμα
και με το κάμα της άλλοτε αιωνόβιας βροχής
θα φτιάχνουμε τα συνθήματα –
μα δεν θα τα τραγουδάμε στους δρόμους.

Πάρε εσύ τον εαυτό σου τον αγαπητό
να πάρω εγώ την αγκαλιά μου κέρμα
να σου την βάλω στα χέρια να σε γεμίσω
μικρέ μου ανείδωτε κουμπαρά μου μ’ αγάπη.

ΜΙΚΡΟΣ ΚΟΥΜΠΑΡΑΣ ΑΓΑΠΗΣ - ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΧΟΝΔΡΟΣ