Πάντα μου το έλεγε η μάνα μου:
“Μάλλιασε η γλώσσα μου,
μην βάζεις τα άσπρα με τα χρωματιστά,
θα χαλάσουν τα ρούχα”.
Μα εγώ μια ζωή,
ανοικοκύρευτη.
“Ξέρω τι σου λέω, 
θα προσέχω”.
Πήρα όλη την μπουγάδα.
 
Και τα ‘μπλεξα. 
Τα ‘μπλεξα όλα.
Και τώρα βρίσκομαι εδώ,
Να κλαίω πάνω από ένα χαλασμένο ρούχο.

Το “ροζ” (πουκάμισο) - Κατερίνα Λέκα