Πώς να σε πάρει ο ύπνος με τέτοιες μυρουδιές
ένα γύρο σου; 
Θαμμένοι σ’ ένα σπίτι αποστειρωμένο, 
μέσα σε γάζες και στο οινόπνευμα. 
Ακουμπισμένοι στο γραμμόφωνο που παίζει 
τα τραγούδια που μας έκαναν άντρες. 
Περνούμε κάτι βδομάδες 
όλο αργές 
και επικίνδυνα σιωπηλές 
Κυριακές. 
Πού και πού πεταγόμαστε από τον λήθαργο 
νομίζοντας ότι ακούμε σφυρίγματα, μουσικές κι ιαχές. 
Τρέχουμε στη μισάνοιχτη πόρτα. Τίποτα. 
Μόνο ο κρεμασμένος μένει στη θέση του 
– στον στύλο του ηλεκτρικού – 
Και Δευτέρα δεν έρχεται ποτέ.

Γιάννης Κοντός, 1943 – 21 Ιανουαρίου 2015 | Πως να σε πάρει ο ύπνος | «Περιμετρική» | Κέδρος, 2000