«Όταν κάναμε τις Νύφες, βάλαμε μια αγγελία στις εφημερίδες και ζητούσαμε νέους ηθοποιούς από ηλικία τόσο μέχρι τόσο. Στην οντισιόν βλέπω σε μια καρέκλα μία γυναίκα γύρω στα εξήντα. Λέω:
-«Εσείς;», μου λέει:
-«Διάβασα την αγγελία, θέλω να με δείτε, θέλω να ζήσω μια μέρα τέτοια στη ζωή μου.» Και λέω
-«Ελάτε, περάστε μέσα.» Μου λέει:
-«Κύριε Βούλγαρη, εγώ είμαι συνταξιούχος, δούλευα στην τράπεζα και θέλω να σας εξομολογηθώ κάτι. Έχασα τον γιο μου σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα και ξέρετε τι κάνω τα βράδια; Έχω βρει ένα μπουζουξίδικο
στη γειτονιά μου και πηγαίνω, κάθομαι στο τελευταίο τραπέζι, ακούω ένα – δυο τραγούδια κι έπειτα φεύγω.»

Και βρίσκομαι μπροστά σε μια ιστορία που είναι καλύτερη από τις Νύφες.
Δεν έπαιξε στην ταινία.»

Παντελής Βούλγαρης

Πηγή:
Εφημερίδα Καθημερινή

Απόσπασμα από συνέντευξη στον Άγγελο Ρέντουλα.