Αγναντεύω το γιασεμί
καθώς ανηφορίζει
στο σίδερο των Ρωμιών τις ώρες
της Μεγάλης Εβδομάδας.
Το άσπρο σ 'όλες τις αποχρώσεις
των θεών λευκό και στο σώμα του Νυμφίου.
Και συ κάλλος της ζωής μου
στις εκκρεμότητες της γέννας
στις χαραμάδες της μνήμης
στους εφιάλτες των εμβολιασμών
θρυμματίζεις ήλιο
στο νερό
που έχουμε στη στέρνα.
Μοναδική μου
στα ραβασάκια της ψυχής
τις αρμονίες της θάλασσας
υμνείς
χωρίς διλήμματα και μυστικά
χωρίς δικαιολογίες και υπερσυντέλικους
μ' ένα κεράκι της λαμπρής
αιώνια αναμμένο για το κάλλος

Αντώνης Δ. Σκιαθάς - Ο Λυτρωτής