"Η προσκόλληση στα περασμένα μπορεί και να μην είναι τυχαία - δε γίνεται να είναι τυχαία. Κάτι λέει. Μπορεί και τούτο: πως ο συντελεσμένος, ο αληθινός εαυτός μας, βρίσκεται στο χτες, στο ανεπανόρθωτο. Το αύριο δε μας ανήκει ακόμα και το τώρα είναι περιγελαστικά ανύπαρχτο, έτσι που φεύγει προτού το ιδείς. Πού ζούμε λοιπόν; Σε μια διάσταση έξω από το συγκεκριμένο. Μέσα σ' ένα γνέψιμο ιδεατό, που σχεδιάζεται κάπου έξω από το χρόνο. Το μυαλό, ύστερα, χωνεύει σε μια πρέζα στάχτη - κι η ιστορία πάει, τέλειωσε. Το ξέρω καλά πως είμαι ένα ελάχιστο και δίχως ατομικό νόημα επεισόδιο μέσα στην τεράστια οικονομία των κόσμων. Όμως μέσα στο ανύπαρχτο Τώρα, υπάρχει μια παρουσία με τρομαχτική ενάργεια: Ο πόνος. Μονάχα ο πόνος κάνει το τώρα παρόν. Όσο κι αν απογειωθείς με το νου σου, δε θα φιμώσεις τον πόνο. Έτσι, ανάμεσα στους δυο αυτούς ίσκιους, το χτες και το αύριο, δε μένει παρά ένας πόνος ασώματος, που να μαρτυρεί πως έχουμε υπάρξει. Είμαστε μια κραυγή από στόμα άσαρκο, ριγμένη μέσα στο λιοπερίχυτο χάος."

Άγγελος Τερζάκης, Μυστική ζωή, εκδ. Εστία.

Άγγελος Τερζάκης, 16 Φεβρουαρίου 1907 - 3 Αυγούστου 1979