📸: Μάρα Μπολανάκη

Και κάπου εκεί,
ανάμεσα στους θυσάνους
και τα χρυσωμένα βάτα,
ξεπρόβαλε ολόξανθο το καλοκαίρι,
παιδί ακόμα,
βουτηγμένο μες στην αλμύρα,
ηλιοκαμένο, ανέμελο,
μικρό αγόρι.

Το άφησα να προσπεράσει
και να χαθεί.
Ήταν πια κουφάρι το σώμα,
παγωμένο κι έρημο σπίτι…

-Μα πώς θα μπορούσε δίπλα μου να ξαποστάσει;
Πώς θα μπορούσε μέσα μου να ζεσταθεί;

Άρνηση – Μάρα Μπολανάκη