Κλείνω τ’ αυτιά μου στο ρολόι.
Στο τέλος μένει μόνο μια καρέκλα
Με τα καθημερινά ρούχα μας
Προσεκτικά ακουμπισμένα πάνω
Και τις φερομόνες μας εξατμισμένες.
Η όσφρηση θα μας ξεχάσει
Σε ένα χρόνο, το πολύ.
Συμβιβασμός.
Παρασκευή Παπία

Κλείνω τ’ αυτιά μου στο ρολόι.
Στο τέλος μένει μόνο μια καρέκλα
Με τα καθημερινά ρούχα μας
Προσεκτικά ακουμπισμένα πάνω
Και τις φερομόνες μας εξατμισμένες.
Η όσφρηση θα μας ξεχάσει
Σε ένα χρόνο, το πολύ.
Συμβιβασμός.
Παρασκευή Παπία