Καταπρόσωπο – ποίημα της Αλεξάνδρας Γαβρίλη

Ξύπνησαν οι δεινόσαυροι
ζητώντας πεινασμένοι τη χαρά μου
Τα ‘χασα
Άρχισα βρέφος να φωνάζω
παντοδύναμο
γιατί με την ταχύτητα φωτός
έπεσες ήλιος καταπρόσωπο
να με γλιτώσεις
Μην πονάς άλλο, μου ψιθύρισες
Είσαι ικανή ν’ απολαμβάνεις κι απ’ το γέλιο

Αλεξάνδρα Γαβρίλη

Από τον Κριστιάν Νίρκα

Ιδρυτής και διαχειριστής της ιστοσελίδας itravelpoetry.com, και της πλατφόρμας διαδικτυακών σεμιναρίων MasterArt. Σπούδασε νομική στο πανεπιστήμιο του Στρασβούργου και έχει εκδώσει δυο ποιητικές συλλογές «Κύκνειο Άσμα», «Ζητείται Τίτλος». Επιμελήθηκε την έκδοση του ανθολογίου κειμένων και ποιημάτων «100+1 κλειδιά της διπλανής πόρτας».

ΑπάντησηΑκύρωση απάντησης

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Discover more from iTravelPoetry

Subscribe now to keep reading and get access to the full archive.

Continue reading

Exit mobile version