Στερέψανε τα δάκρυα,
τελείωσε το μελάνι.
Το αίμα κυλάει σαν κλωστή
τη λίμνη να υφάνει.
Βιολί παίζει η θάλασσα,
τα κύματα λυπούνται.
Στο μαύρο χιόνι οι μέλισσες
το μέλι τους θυμούνται.
Νέκταρ μου΄δώσαν οι εχθροί,
ξύδι στάξαν οι φίλοι.
Έλιωσα τώρα σαν κερί,
έσβησε το καντήλι.
Γελώ, χορεύω στη βροχή,
κρασί κερνώ τον Άδη.
Ζητώ απ’ τα χείλη σου νερό
στη Στύγας το σκοτάδι.
Άρης Κατσαβριάς
Πίνακας: Andreas Lie
