5ος Πανελλήνιος Διαγωνισμός Πεζογραφίας
Ο ιστότοπος iTravelPoetry.com προκηρύσσει 5ο Πανελλήνιο διαγωνισμό πεζογραφίας με ελεύθερο θέμα.
Μοναξιά – Τζίνα Πολίτη
Α.Μ. Σας ενοχλεί αυτή η μοναξιά;Τ.Ζ.: Είμαι πολύ ευπροσάρμοστος άνθρωπος και αν κάτι με δίδαξε η μάνα μου, είναι η υπομονή και να μη το βάζω κάτω, να μη με τρώει η μιζέρια. Δεν μου αρέσει η αυτολύπηση, δεν διανοούμαι να πω «αχ, εγώ η καημένη». Δεν μου το επιτρέπει η αξιοπρέπειά μου. Οπότε, στον…
Βίνσεντ βαν Γκογκ – Περίπατοι
🎨 Artist: Muhammad Salah Αγαπώ τους περιπάτους.Μακάρι στο τέλος της ζωής μας να μπορούσαμε να περπατάμε μαζί και, κοιτάζοντας πίσω, τα χρόνια που έχουν περάσει, να λέμε “κάναμε αυτό” ή “κάναμε το άλλο.”Αν το θέλουμε και το πετύχουμε, θα υπάρχει, άραγε, κάτι να λέμε, τότε; Βίνσεντ βαν Γκογκ, Απόσπασμα από επιστολήπρος τον αδερφό του Τεό
Paul Celan – Ο μεσημβρινός και άλλα πεζά
📸: Phil Chester “Τόσο πολύ κράτησε το αγκάλιασμά τους, που ο έρωτας μαζί τους απελπίστηκε”.Paul Celan, Ο μεσημβρινός και άλλα πεζά, μτφρ. Γιώργος Σαγκριώτης, εκδ. Άγρα.
Tina Turner – Η ευτυχία είσαι εσύ
«Συνειδητοποίησα πολύ νωρίς ότι οι γονείς μου δεν μπορούσαν να ανεχτούν ο ένας τον άλλο. Τσακώνονταν διαρκώς, εγκλωβισμένοι σε έναν τρομερό πόλεμο που κανένας από τους δύο δεν μπορούσε να κερδίσει. Η δυστυχία τους έριχνε μια μεγάλη μαύρη σκιά στην παιδική μου ηλικία.Η μητέρα μου ήταν στοργική με την αδερφή μου αλλά όχι με μένα….
Μαξ Μπλέχερ – Eπουλωμένες καρδιές
📸: Francesco Cortese “Έτσι και έχεις εκδιωχθεί μία φορά από τη ζωή και διαθέτεις τον χρόνο και την ηρεμία να θέσεις εαυτόν ένα ουσιαστικό ερώτημα -ένα και μόνο- για το νόημά της, είναι σαν να σε έχουν δηλητηριάσει για πάντα… Βεβαίως, ο κόσμος εξακολουθεί να υπάρχει, αλλά θαρρείς πως κάποιος, με ένα σφουγγάρι, έχει αφαιρέσει…
Γ. Μ. Βιζυηνός – Ο Μοσκώβ-Σελήμ
Δεν είν’ αλήθεια πως και οι πέτρες, που είναι στον κόσμο, αν εύρισκαν κανένα να πουν τα “ντέρτια” τους, θα ήσαν ελαφρότερες;Γ. Μ. Βιζυηνός, “Ο Μοσκώβ-Σελήμ”, Νεοελληνικά Διηγήματα, εκδ. Εστία.
Καρφί Μαύρο – Μαρία Μπαλοπούλου
📸: @cvctales Τίποτα δεν έμεινε από σένα τελικά.Μόνο προχθές μετακινώντας το κρεβάτικύλισε στο πάτωμα καρφί μαύρο σχεδόν αχρησιμοποίητο.Δεν μπόρεσα να μη θαυμάσω. Λεπτή δουλειά περιστρεφόμενοι έλικες στερεά βάση – τι εξαίσια φενάκη.Μαρία Μπαλοπούλου, Υδάτινοι πόροι, εκδ. Στιγμή, Αθήνα, 2017.
Ο φονιάς – Δημήτρης Αποστολάκης
📸: Mariam Sitchinava Τη μέρα του θανάτου της, έφτασα βράδυ στο χωριό κατευθείαν από το αεροδρόμιο. Είχα κάνει χρόνια προπόνηση, για να αντέξω τούτη τη μέρα.Μπήκα στο σπίτι. Οι γυναίκες του χωριού την ξενυχτούσανε, μαυροφορεμένες γύρω από το φέρετρο. Οι άντρες στο παρακούζινο, και στη μέση ο πατέρας μου έκλαιγε γοερά. Μόλις με είδε να…
Όλοι οι πίνακές μου, κουβαλούν το μήνυμα του πόνου – Φ. Κάλο
«Έχω χαρακτηριστεί σουρεαλίστρια, αλλά δεν είμαι.Ποτέ δε ζωγράφισα τα όνειρά μου.Ζωγράφισα την πραγματικότητά μου.Όλοι οι πίνακές μου,κουβαλούν το μήνυμα του πόνου.Πίνω για να πνίξω τους πόνους μουαλλά αυτοί έμαθαν να κολυμπάνε.»-Φρίντα Κάλο
Ανταρσία – Ερρίκος Ίψεν
📸: Alana Hjelm «Το να αποζητάςτην ευτυχία σε αυτή τη ζωή, είναι η πραγματική έννοια της ανταρσίας.»Ερρίκος Ίψεν20 Μαρτίου 1828 – 23 Μαΐου 1906