"Μέσα σου έχεις δύο λύκους" του λέει. "Ο ένας είναι το Κακό : ο θυμός, η ζήλια, η αλαζονεία, η κατωτερότητα, η αδιαφορία, η αδράνεια, ο εγωισμός. Ο άλλος είναι το Καλό : η προσφορά, η ελπίδα, η αγάπη, η αλληλεγγύη, η ευγένεια. Ο εγγονός τον άκουγε προσεκτικά. Στο τέλος τον ρώτησε : "Παππού ποιος λύκος θα νικήσει; Και ο παππούς του απάντησε : "Αυτός που θα ταΐζεις περισσότερο".
Η αποστροφή του ποιητικού υποκειμένου σε όλους εμάς, μας ξυπνά από το ναρκωτικό της "συνήθειας" που υπνωτίζει τις αισθήσεις, αδρανοποιεί την επιθυμία και βάζει τη ζωή σε σίγαση.
Ο Κώστας Καρυωτάκης τον Ιούνιο του 1928 αποσπάται στην Πρέβεζα. Ήδη είναι αηδιασμένος από τη γραφειοκρατία και τη ζωή του δημόσιου υπάλληλου. Η αηδία γίνεται απόγνωση σε γράμματα που στέλνει σε συγγενείς και φίλους...