Επί σκηνής (Δ)- Γ.Σεφέρης
Η θάλασσα πώς έγινε έτσι η θάλασσα; Άργησα χρόνια στα βουνά` με τύφλωσαν οι πυγολαμπίδες. Τώρα...
Category Archives: Ποιήματα
Το δοχείο της θλίψης σου- Χριστίνα Γιαβάσογλου
Τόπος: παραλία χρόνος: οποτεδήποτε πέφτει ένα αστέρι ρόλοι: δύο μπερδεμένοι άνθρωποι Μία ευχή; Μόνο; Περίμενε […]...
Π.Φυτοπούλου: […]οι νυχιές στον τοίχο είναι η γδαρμένη απ’ τη νοσταλγία αφηρημάδα σου
ΚΑΤ’ ΟΙΚΟΝ ναι, ναι σφουγγάρισα έπλυνα ναι οι νυχιές στον τοίχο είναι η γδαρμένη απ’ τη...
Η φιγούρα-Fryni Komi
Κοιτάω μπροστά. Τη φιγούρα μου στον καθρέπτη. Κόβεται στη μέση από μια γραμμή. Ένα γινγκ και...
Το αδιέξοδο.
Τελικά ανοίγεις μια και μπαίνεις. Δεν ξέρεις που θα βγάλει, μα το τολμάς. Νίκησες. Το αδιέξοδο...
Μονοτονία- Κ.Π. Καβάφης
Την μιά μονότονην ημέραν άλλη μονότονη, απαράλλακτη ακολουθεί. Θα γίνουν τα ίδια πράγματα, θα ξαναγίνουν πάλι...
~ You may say i’m a dreamer but i’m not the only one ~ John Lennon
Σε τι θα ωφελούσε να γίνω ένας απλός αναμεταδότης της ασχήμιας, με το δικαιολογητικό ότι υπάρχει...
Σε βρίσκει η ποίηση-Τίτος Πατρίκιος
Εκεί που αναρωτιέσαι για πράγματα που πρώτη φορά αντικρίζεις για πράγματα χιλιοειπωμένα που έχουν πια περάσει...
Να αναπνέω- Σοφία Σταθάκη
Σε σκέφτομαι και χαμογελώ. Τώρα μιλάμε με “θα”, γιατί αυτό βοηθά. Θα έρθεις, θα με πάρεις...
Πρέβεζα ~ Κώστας Καρυωτάκης
Ο Κώστας Καρυωτάκης τον Ιούνιο του 1928 αποσπάται στην Πρέβεζα. Ήδη είναι αηδιασμένος από τη γραφειοκρατία...