Δυο λόγια για τη μεγάλη κυρία της Τζαζ: Ella Jane Fitzgerald

Στην 59χρονη καριέρα της, πούλησε 40 εκατομμύρια δίσκους, ηχογράφησε περισσότερους από 70 δίσκους και κέρδισε 13 βραβεία Grammy.

Η Έλλα Φιτζέραλντ μεγάλωσε με τη χωρισμένη μητέρα της στη Νέα Υόρκη. Από μικρή ήθελε να γίνει χορεύτρια, αλλά την κέρδισε η τζαζ. Μετά τον θάνατο της μητέρας το 1934 αντιμετώπισε σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα, τα οποία επιδεινώθηκαν μετά τον βιασμό από τον πατριό της.

Εγκατέλειψε το σχολείο και άρχισε να κάνει διάφορες περιστασιακές δουλειές, όπως φύλακας σε οίκο ανοχής και υπάλληλος σε γραφείο παράνομων στοιχημάτων, που σχετιζόταν με τη Μαφία. Γρήγορα συνελήφθη από την αστυνομία και κλείσθηκε σε ορφανοτροφείο. Δεν έμεινε για πολύ εκεί. Κατόρθωσε να αποδράσει και να ζήσει για ένα χρονικό διάστημα ως άστεγη.

Το 1934, σε ηλικία 17 ετών, ξεχώρισε σ’ ένα διαγωνισμό ταλέντων στο Απόλο Θίατερ της Νέας Υόρκης και άρχισε να συνεργάζεται ως τραγουδίστρια με τον ντράμερ Τσικ Γουέμπ, με τον οποίο ηχογράφησε τις πρώτες της επιτυχίες. Μετά τον θάνατό του ανέλαβε η ίδια τη διεύθυνση της ορχήστρας του, την οποία διατήρησε έως το 1942, οπότε ξεκίνησε σόλο καριέρα, που πολύ σύντομα την οδήγησε στην κορυφή και τη διεθνή αναγνώριση. Συμμετείχε σε πολυάριθμες συναυλίες, υποστηριζόμενη από σπουδαίες ορχήστρες, όπως του Ντιουκ Έλινγκτον και του Κάουντ Μπέιζι.

Η «Βασίλισσα της Τζαζ» διέθετε εξαιρετικά καθαρή και νεανική φωνή, που τα χρόνια δεν κατάφεραν να αλλοιώσουν. Η τεχνική της επέτρεπε να ερμηνεύει με άνεση ένα ποικίλο ρεπερτόριο, από τα συναισθηματικά ρομάντζα ως το πιο «σουίνγκ» θέμα της τζαζ. Με τον Λούις Άρμστρονγκ υπήρξαν οι καλύτεροι εκπρόσωποι του «σκατ», της φωνητικής τεχνικής, με την οποία ο τραγουδιστής με τη φωνή του μιμείται τα όργανα, όπως η τρομπέτα.

Το 1996, στις 15 Ιουνίου, ακριβώς δύο χρόνια μετά τον χαμό ενός άλλου μεγάλου της Μουσικής, του Μάνου Χατζιδάκι, η Μεγάλη Κυρία της Τζαζ αφήνει την τελευταία της πνοή στο σπίτι της στο Beverly Hills.