📸: Art by Fran Crowe, The Aesthetics of Trash, Discard Studies
ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΟΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Ο Αρτούρ Μπίσπο ντο Ροσάριο ήταν μαύρος, φτωχός, ναυτικός, πυγμάχος και καλλιτέχνης στην υπηρεσία του Θεού.
Έζησε σε ένα τρελοκομείο του Ρίο ντε Ζανέιρο.
Εκεί, οι εφτά γαλάζιοι άγγελοι τού μεταβίβασαν τη θεϊκή εντολή: ο Θεός του παράγγελνε να κάνει τη γενική απογραφή του κόσμου.
Γιγάντια αποστολή. Ο Αρτούρ δούλεψε νύχτα μέρα κάθε μέρα, κάθε νύχτα μέχρι τον χειμώνα του 1989, στη μέση της δουλειάς, τον άρπαξε ο θάνατος από τα μαλλιά και τον πήρε μαζί του.
Η ημιτελής απογραφή του κόσμου ήταν καμωμένη από σκουριασμένα παλιοσίδερα,
σπασμένα γυαλιά,
φαλακρές σκούπες,
φαγωμένα παπούτσια,
άδεια μπουκάλια,
μεταχειρισμένα σεντόνια,
ταξιδεμένες ρόδες,
κοσμογυρισμένα πανιά,
ηττημένες σημαίες,
διαβασμένα γράμματα,
ξεχασμένες λέξεις,
και τα νερά της βροχής.
Ο Αρτούρ δούλευε με σκουπίδια. Γιατί όλα τα σκουπίδια ήταν ζωή βιωμένη, και από τα σκουπίδια προερχόταν το καθετί στον κόσμο. Από τα ανέγγιχτα πράγματα δεν άξιζε τίποτα ώστε να του δώσει μορφή. Το ανέγγιχτο είχε πεθάνει χωρίς να γεννηθεί. Η ζωή παλλόταν μόνο στις ουλές.
Eduardo Galeano, Καθρέφτες: Μια σχεδόν παγκόσμια ιστορία, μτφρ. Ισμήνη Κανσή, εκδ. Πάπυρος.
