Ποτέ μου δεν ήμουν καλός στα καινούρια,
οπότε προτιμούσα το παρελθόν
Χωρίς όμως, να ζω με τη συνέχεια του.
Δυσκολευόμαστε να μιλήσουμε για πράγματα που εμείς αγαπάμε και εκείνα όχι.
Μονάχα νοσταλγούμε.
Επιστρέφουμε δηλαδή, στο άλγος, στον πόνο.
Έτσι, μπορούμε εύκολα είτε να τα δικαιολογήσουμε, είτε να τα καταδικάσουμε άνευ ορίου.
Και έκτοτε, δημιουργούμε εμείς έναν άλλον, πιο ζεστό εαυτό,
να μας μιλά για κάθε είδους παραμύθι.
Μέχρι να μας γεράσει η ίδια μας η ιστορία.
Να μας κουράσει, η ίδια η ζωή.
Βλέπεις, ξέρω από τέλη,
γιατί ο φόβος είναι πιο εύκολο να προβλεφθεί,
παρά να βρω τον τρόπο,
ώστε η καρδιά σου πια να μη διαφωνεί.
Στέλιος Αγγελόπουλος