Άσπρη είναι η αρία φυλή
η σιωπή
τα λευκά κελιά
το ψύχος
το χιόνι
οι άσπρες μπλούζες των γιατρών
τα νεκροσέντονα
η ηρωίνη.
Αυτά λίγο πρόχειρα
για την αποκατάσταση του μαύρου.
[πηγή: Το Ξύλινο Παλτό, Ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη TheLibrary 2019, Εκδόσεις Καστανιώτη σ. 24]
Η Κατερίνα Γώγου έζησε σαν τη φλόγα που τρεμοπαίζει σε μια διαδήλωση στην Πατησίων, έγραψε την ζωή και τον θάνατο στα ποιήματα της, πόνεσε για τους ανθρώπους γύρω της και στο τέλος επαναστάτησε εναντίων της καθιερωμένης ροής των πραγμάτων επιλέγοντας η ίδια τον θάνατό της ως μία Ιδανική Αυτόχειρας στην μετα-επαναστατική Αθήνα…
