Το δεύτερο βραβείο ποίησης για φέτος απονέμεται στην Χριστίνα Βέλλιου για το ποίημά της «Γυναίκα στο λεωφορείο»
Γυναίκα στο λεωφορείο
Στην ίδια στάση τη γνωστή, πάντα την ίδια ώρα
άλλοτε λίγο πιο νωρίς κι άλλοτε πιο αργά
ψιχάλες νιώθεις στα μαλλιά, τρέχεις πριν πιάσει μπόρα
μια καλημέρα ευγενική και στέκεσαι μακριά.
Η πόρτα ανοίγει απότομα και βιαστικά ανεβαίνεις
κόσμος πολύς, μα να, μια θέση εκεί μπροστά
Με τόλμη τη διεκδικείς και ναι, την προλαβαίνεις
όρθια να μείνεις δύσκολο, το πόδι σου πονά.
Κρυφό καμάρι αισθάνεσαι και θρίαμβο κρυφό
που της ημέρας πέτυχες την πρώτη σου τη νίκη
τη φούστα σου ισιώνεις και στρώνεις το παλτό
και με φροντίδα βάζεις την ομπρέλα σου στη θήκη.
Βγάζεις αργά απ τον ώμο σου τη τσάντα τη κροκό
ζητώντας απ τον κύριο τον διπλανό συγγνώμη
και με τα μαντηλάκια σου αυτά με το υγρό
το τζάμι καθαρίζεις ολοένα που θολώνει.
Για να μπορείς απ έξω να κοιτάζεις καθαρά
ανθρώπους, πεζοδρόμια και πολυκατοικίες
που θα ρχονται και θα περνούν στα μάτια σου μπροστά
το ίδιο όπως αλλάζουνε οι εικόνες στις ταινίες.
Χαμένη μες στις σκέψεις σου τίποτε δε σε νοιάζει
ούτε οι γκρίνιες κι οι φωνές ούτε τα κινητά
μα μόνο απ το παράθυρο λίγο η βροχή που στάζει
μη σου βραχεί ο κότσος σου, που έδεσες σφιχτά.
Και ξάφνου ανασηκώνεσαι, την πλάτη σου ορθώνεις
για λίγο αποκοιμήθηκες, μα εντάξει ευτυχώς
τη πούδρα βγάζεις και κομψά το μακιγιάζ διορθώνεις
η στάση σου είναι η επόμενη, ο επόμενος σταθμός.
Με ίσια πλάτη και στητή, πάνω στις μαύρες μπότες
έτοιμη ν΄ αναμετρηθείς με τη καινούργια μέρα
μα πρώτη θα είσαι πάντοτε ανάμεσα στις πρώτες
γιατί το ξέρεις πια καλά, πως θα τα βγάλεις πέρα.
Γυναίκα, κόρη και μαμά, συνάδελφος και φίλη
στα εύκολα, στα δύσκολα, στη ζέστη και στο κρύο
με ίσιο πάντα το κορμί και κόκκινα τα χείλη
στην ίδια στάση, έτοιμη, να μπεις στο λεωφορείο.
Χριστίνα Βέλλιου
Η Χριστίνα Βέλλιου γεννήθηκε στην Άρτα το 1970, όπου και έζησε μέχρι την ολοκλήρωση των σχολικών της χρόνων. Σπούδασε Πληροφορική στην Αθήνα και εργάζεται στο Υπουργείο Πολιτισμού, στον τομέα των Εικαστικών Τεχνών. Είναι παντρεμένη και έχει μία κόρη 20 ετών.
Από πολύ μικρή ονειρευόταν να γίνει ηθοποιός· έτσι, συμμετέχει ενεργά σε ερασιτεχνικές θεατρικές ομάδες και έχει λάβει μέρος σε αρκετές παραστάσεις.
Η αγαπημένη της συνήθεια είναι να γράφει στίχους, ως τρόπο επικοινωνίας με τον εσωτερικό της κόσμο. Συνήθως κρατά τα ποιήματά της μόνο για τον εαυτό της, γι’ αυτό και η συμμετοχή της στον φετινό διαγωνισμό αποτελεί την πρώτη φορά που μοιράζεται δημόσια ένα ποίημά της.
