Κοιτάω μπροστά.
Τη φιγούρα μου στον καθρέπτη.
Κόβεται στη μέση από μια γραμμή.
Ένα γινγκ και ένα γιανγκ. Ακροβατώ.
Τα χέρια ενωμένα κοντά στην καρδιά.
Το ΄να πόδι ανασηκωμένο σε τριγωνικό σχήμα
ακουμπάει το άλλο.
Μοιάζω με δέντρο, έτοιμο ν΄ ανθήσει, έτοιμο να μαραθεί. Όνειρα σκόρπια,
ελπίδες να αιωρούνται.
Η ψυχή συναντάει το σώμα μέσα απ΄ ένα παιχνίδι των αισθήσεων. Ξαφνικά
ο αέρας πλημμυρίζει με ασχήμια.
Είναι που το σώμα έχει αποβάλει οτιδήποτε κακό κουβαλούσε. Μια γαλήνη
το κυριεύει. Επιτέλους ισορροπώ. Στέκομαι εκεί όρθια στην ίδια στάση και
ισορροπω.
F.K
