William Ernest Henley (1849-1903)
Πέρα από τη νύχτα που με σκεπάζει,
Μαύρη, απ’ άκρη σ ’άκρη,
Ευχαριστώ όποιους τυχόν θεούς υπάρχουν
Για την ακατανίκητη ψυχή μου.
Στις δυσκολίες που φέρνουν οι περιστάσεις
Δεν έχω δειλιάσει ή υποκύψει.
Υφιστάμενος τις κακουχίες της τύχης
Το κεφάλι μου είναι ματωμένο, αλλά ανυπότακτο.
Πέραν αυτού του τόπου της οργής και των δακρύων
Ελλοχεύει μονάχα ο Τρόμος της σκιάς,
Κι όμως, η απειλή των καιρών
Με βρίσκει, και θα με βρίσκει, ατρόμητο.
Δεν έχει σημασία πόσο δύσβατο είναι το πέρασμα,
Πόσο φορτωμένο με τιμωρίες το γραφτό μου,
Είμαι ο κυρίαρχος της μοίρας μου
Είμαι ο καπετάνιος της ψυχής μου.
Μετάφραση: Γέρου Ιωάννα
