«Πιστεύω πως τίποτα δεν τελειώνει,
πως τίποτα δεν αρχίζει.
Μοιάζει πως τελειώνει, μοιάζει πως αρχίζει.
Στην πραγματικότητα,
όλα ξαναβρίσκουν το δρόμο τους,
όλα κάποτε ισορροπούν, και μέσα μας και γύρω μας,
και στους ανθρώπους και στα
πράγματα.
Μεταμορφώνονται και ισορροπούν.
Ισορροπούν και γαληνεύουν.
Όπως η θάλασσα».
Κώστας Μουρσελάς, Βαμμένα κόκκινα μαλλιά, Εκδόσεις Πατάκη
