Τι εύκολα που θα ήταν όλα,
αν μπορούσα, να σου δανεισω,
να φορέσεις για λίγο τα δικά μου μάτια
Έτσι λίγο θα αρκούσε, στον καθρέπτη να κοιταχτείς, για να δεις,
πως κάθε φορά που σε βλέπω η ανάσα μου γίνεται κομμάτια
Δεν πειράζει όμως. Μου αρκεί να λατρεύω το δικό σου βλέμμα.
Με ο,τι κόστος και εάν έχει αυτό.
Μου θυμίζει πως η αγάπη μπορεί να υπάρξει στη γη.
Παντοτινή.
Σαν άμετρη προσευχή
Στέλιος Αγγελόπουλος