Βλέπαμε τη βροχή να πέφτει
έξω από το παράθυρό μου,
χειμωνιάτικο γκρι στατικό —
παίζοντας σιωπηλά
σε μια γυάλινη τηλεόραση,
το κεφάλι σου ακουμπισμένο
στον ώμο μου,
περνώντας μια άρθρωση
ανάμεσα στα χείλη,
που δεν έλεγε τίποτα
και όλα,
με την ίδια ανάσα
We watched the rain fall
outside my window,
wintery grey static—
playing silently
on a glass television,
your head resting
on my shoulder,
passing a joint
between lips,
that said nothing
and everything,
in the same breath
__________________
Michael Faudet
