Αν και είναι βέβαια θλιβερό
όταν τελειώνει μιά αγάπη,
είναι και μιά ανακούφιση:
ανάμικτη με τη θλίψη
είναι – βαθιά – η πεποίθηση
πως τελικά δε θα σου λείψει.
Πάντα υπάρχει κάτι σχετικό
που χρυσώνει το χάπι:
ένα ωραίο γεύμα, κάποιοι στίχοι,
μια βάρκα ή ένα κότερο.
Και με λίγη τύχη
βρίσκεις κάτι σχετικότερο:
δυό λεπτά, διψασμένα
γόνατα, μιά καυτή φωνή
κι ένα στήθος που αφήνεται.
Ο έρωτας τι είναι τελικά;
Ένα επιδόρπιο που γίνεται
συνήθως με τα ίδια υλικά.
Νάσος Βαγενάς
