~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Κάποια μέρα έριξα μέσα στον Ωκεανό,
(αλλά δεν γνωρίζω κάτω από ποιους ουρανούς)
Σαν προσφορά στο μηδέν,
Λίγο, μια στάλα κρασί πολύτιμο…
Ποιος θέλησε το χαμό σου, ω ηδύποτο;
Υπάκουσα ίσως σε κάποιο μάντη;
Ίσως στην ανησυχία της καρδιάς μου,
Καθώς χύνοντας το κρασί σκεπτόμουνα το αίμα;
Η παντοτινή σου διαφάνεια
Μέσα από ένα καπνισμένο τριαντάφυλλο
Έκανε πάλι τη θάλασσα αγνή…
Χάθηκε αυτό το κρασί, μέθυσαν τα κύματα!..
Είδα να πηδούν μέσα στον πικρό αέρα
Οι μορφές οι πιο βαθιές…
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Από την συλλογή “Θέλγητρα”
Η μετάφραση προέρχεται από το τέταρτο μέρος του δοκιμιακού, μεταφραστικού έργου “ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΠΟΙΗΣΗ – Συναντώντας ποιητές – Μεταφράζοντας Ποίηση” (Εκδόσεις Ιωλκός) της Ελένης Β. Πίππα με ISBN : 960-426-419-2
