Πάνε τα χρόνια…

Πάνε τα χρόνια…

Πάνε χρόνια
κι εγώ έμεινα στο ίδιο αυτό σημείο...
Πετρωμένος.
Κάποιες φορές όμως ερχόταν κάτι πουλιά
Και στέκονταν στ' ακίνητά μου χέρια
Τσίου....τσίου....τσίου....τσίου...
Με τυρρανούσαν αδιακόπως...
Δύσκολοι και κυνικοί καιροί...
Ούτε τους νεκρούς δε σέβονται πια..


Κώστας Σκούρτης 

Σχόλια

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια. Γιατί δεν ξεκινάτε τη συζήτηση;

Απάντηση

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.