Κι αν έχω φτάσει εδώ (στην ιστορία μου) χωρίς τίποτα να έχει αλλάξει,
γιατί αν κάτι είχε αλλάξει νομίζω ότι θα το ’ξερα,
γεγονός είναι ότι έφτασα, είναι κάτι κι αυτό,
και δίχως τίποτα να έχει αλλάξει, κι αυτό είναι επίσης κάτι.
Και δεν αποτελεί δικαιολογία για να βιάζουμε τα πράγματα.
Όχι,
απαλά, πρέπει να σταματήσει
απαλά, όπως σβήνουν στη σκάλα τα βήματα εκείνου που αγαπήσαμε,
εκείνου που δεν μπόρεσε ν’ αγαπήσει,
και δε θα ξανάρθει πια, το λένε τα βήματά του,
πως δεν μπόρεσε ν’ αγαπήσει και δε θα ξανάρθει πια.
(Μετάφραση: Εριφύλλη Μαρωνίτη)
